Ik kijk liever naar de maan
dan naar de mens.
De mens,
ik word er zó moe van.
Dat roepende, smekende,
lachende, verlangende,
niet wetende,
willen wetende
ik hou van jou zeggende,
of denkende,
op schoenen
of op eelt lopende,
van de een naar de ander rennende,
met sieraden en muziek beklede mens.
Ik kijk liever naar de maan
die altijd hetzelfde is:
onverschillig.
trouw.
De maan heeft geen woorden nodig
om te zeggen:
ik ben er
en morgennacht ben ik er weer
Misschien zit er een wolk voor,
misschien zie je me niet omdat je binnen bent,
omdat je binnen naar dwaze liedjes ligt te luisteren
of omdat er tranen voor je ogen zitten,
tranen omdat je denkt dat je alleen bent,
maar je bent niet alleen,
want ik ben er,
en gisteren was ik er ook,
en morgen ben ik er weer.
Tjitske Jansen
Bertie Kate Bush
en als de maan niet
meer naar mij wil kijken dan
lost de zon hem af
een oude afspraak
om de wereld niet uit het
oog te verliezen
de wereld die pas
daarvan opkijkt als ze el-
kaar verduisteren
🙂
Mooi, Marius. 🙂
Toch maar liever de ik hou van jou zeggende mens.
De ‘ik hou van jou zeggende mens’ die z’n ziel en zaligheid erin legt is onverslaanbaar inderdaad.
== De mens, ik word er zó moe van. == Heb je al eens overwogen om in een ‘hutje op de hei’ te gaan wonen? 😉
Een huisje waarbij je door het ene raam uitkijkt op de zee, duinen of weilanden vol gespikkelde koeien en door het andere raam uitkijkt op the hustle and bustle van het stadsleven lijkt me ideaal. 😉
‘Een boerderijtje op de Dam!’ zeiden we wel eens lachend, als gevraagd werd waar je het liefst zou wonen.
Dat lijkt zowaar een beetje op jouw ideale huisje, geloof ik, Marjelle 🙂
Klopt, Bart, alleen – maar dat snap je wel – liefst op een andere (R’)dam. 🙂
Ja, ik snap hem helemaal, Marjelle 😉
Een mooi boerderijtje op de Coolsingel, misschien dan? 🙂
Zoiets idd, al wordt het lastig met die wei vol koeien. 😉
Helaas is de luchtvervuiling hier ook meer toegeslagen dan in Weesp bv., m’n longen verlangen naar schone lucht en zee, m’n oren naar geen bovenburen, m’n hart naar …
Soms toch mooi om naar de mens te kijken, zeker als die mens naar binnen kijkt.
Groet Luuk
Ook dat is mooi, Luuk, mensen blijven me fascineren, de ene periode meer dan de andere, ik wil weten wat iemand bezielt los van aangeleerd, maskers en maniertjes… Dit is een gedicht van Tjitske Jansen, iedereen leest het op zijn eigen manier.
De natuur op de maagdeneilanden schijnt ook fraai te zijn 🙂
Het klinkt i.i.g. al heel ongerept. 😉
Ik geef Tjitske volledig gelijk. Maan, niet voor niets naam van mijn dochter. (lees: en de maan bescheen mijn hart onder Gedichten.)
Ik kom later nog even bij je lezen.
Aan een halve maan mis je de helft. Dat zal bij een mens minder snel gebeuren.
Voor mij is de maan halfvol. 😉
Er zijn geen halve mensen bedoel ik.
Doet me aan de (volgens sommigen) Rotterdamse uitdrukking ‘halve zolen’ denken.
Dat we wel achter de maan kunnen kijken, maar nog steeds niet achter de mens…
Soms wel…
Ge liever op het bankje zitten mooi plekje.
Dat kan ook. 😉
http://marjelleblogt.wordpress.com/2011/11/08/afspraak/