Categoriearchief: Scheveningen

Inpakken en wegwezen


Klik op de foto voor een groter formaat

Zeemeermin?


Klik op de foto voor een groter formaat

Fotoshoot

Klik op de foto voor een groter formaat

Wanneer ik morgen doodga


Klik op de foto voor een groter formaat

Wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel het aan de stad
hoe lief ik je had.

Maar zeg het aan geen mens,
ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven dat
alleen maar een man
alleen maar een vrouw
dat een mens een mens zo liefhad
als ik jou.
Hans Andreus

Eindelijk bikiniweer!


Klik op de foto voor een groter formaat

Sneeuwpop?

Klik op de foto voor de grotere versie

The key to success

Sprookjesbeelden aan zee

Even Apeldoorn bellen (2)

100_9396Klik op de foto voor een groter formaat

Reclamespotje – Picknick 2010

Even Apeldoorn bellen (1)

Zand erover!

Klik op de foto voor het volgende shot

To the sea Katzenjammer

Schip met geld?

Klik op de foto voor het antwoord van Loesje

Wende Snijders live

Alle kleuren van de regenboog!


‘Be a rainbow in someone else’s cloud’ (Maya Angelou)

Na de behandeling
loop ik door de regen over de boulevard. Het is de tweede keer dat de triggerpointtherapeut met naaldjes in de weer ging, ik voelde me net zo’n voodoopop. Gelukkig heb ik alle vertrouwen in hem, dus ik liet hem rustig begaan, ook toen hij er even later wat stroomstootjes doorheen stuurde. Het liefste had ik erna onder een dik dekbed verder willen dromen – je wordt er erg slaperig van – maar in plaats daarvan laat ik me nu voortblazen door de gure wind. Scheveningen in de winter, een stuk onaangenamer dan in lente en zomer. De regen wordt steeds feller, striemt tegen m’n gezicht, m’n spijkerbroek kleeft aan m’n benen en ook m’n sokken beginnen zo langzamerhand te soppen in m’n schoenen. Waterdicht zijn die allang niet meer, het nieuwe paar staat nog in de kast, ik krijg er blaren van. Ik voel me net een verzopen kat, een eenzaam stipje op de boulevard.  Opeens zie ik een prachtig kleurenspel voor me, met verkleumde vingers haal ik m’n camera weer uit de tas en vergeet alles om me heen, even is er niks anders dan de regenboog en ik.
Marjelle

Stairway to heaven Led Zeppelin