Klik op de foto voor een groter formaat
Bertie Kate Bush
Geplaatst in Dieren, Fotografie
Tags: blijdorp, borstvoeding, dierentuin, dorst, drinken, foto, fotografie, kate bush, prairiehondje, rotterdam, zoo
Them heavy people Kate Bush
Geplaatst in Fotografie, Scheveningen
Tags: foto, fotografie, joggen, kate bush, klik op de foto voor iemand die uitgehapt is, lucht, scheveningen, sport, strand, verse lucht ook voor uw banden, zomer
Ik kijk liever naar de maan
dan naar de mens.
De mens,
ik word er zó moe van.
Dat roepende, smekende,
lachende, verlangende,
niet wetende,
willen wetende
ik hou van jou zeggende,
of denkende,
op schoenen
of op eelt lopende,
van de een naar de ander rennende,
met sieraden en muziek beklede mens.
Ik kijk liever naar de maan
die altijd hetzelfde is:
onverschillig.
trouw.
De maan heeft geen woorden nodig
om te zeggen:
ik ben er
en morgennacht ben ik er weer
Misschien zit er een wolk voor,
misschien zie je me niet omdat je binnen bent,
omdat je binnen naar dwaze liedjes ligt te luisteren
of omdat er tranen voor je ogen zitten,
tranen omdat je denkt dat je alleen bent,
maar je bent niet alleen,
want ik ben er,
en gisteren was ik er ook,
en morgen ben ik er weer.
Tjitske Jansen
Bertie Kate Bush
Geplaatst in Fotografie, Gedichten, Scheveningen
Tags: foto, fotografie, gedichten, kate bush, maan, muziek, persoonlijk, scheveningen, strand, Tjitske Jansen
Wild Man Kate Bush (van de nieuwe cd ’50 Words For Snow’)
Geplaatst in Dieren, Fotografie, Scheveningen
Tags: fotografie, kate bush, meeuwen, muziek, natuurfotografie, scheveningen, strand, Wild Man
How to be invisible Kate Bush
Geplaatst in Fotografie, Kunst, Rotterdam
Tags: auke de vries, De waslijn, foto, fotografie, kate bush, klik op de foto voor 'De waslijn', kunst, Maasbeeld, muziek, rotterdam
M’n arm deed al maanden niet wat ik wilde, een blessure die ik mogelijk heb opgelopen nadat ik afgelopen jaar driemaal ‘zomaar’ van m’n fiets donderde. Toen ook fysiotherapie en osteopathie niet hielpen, besloot ik na een rustpauze een afspraak met een chiropractor te maken. Vorige week ging ik er voor het eerst naar toe. Mooie man, grote bos krullend haar en lieve verstandige ogen die door je heen kijken. Soms ontmoet je iemand waar je meteen een goed gevoel bij hebt. Dat had ik met hem. Het was ook gelijk vertrouwd, wat wel zo handig is als iemand je nek en rug kraakt en daarbij af en toe boven op je ligt. Na deze eerste sessie werd m’n bloeddruk gemeten, tot m’n verbazing was die veel te hoog. Ik schrok ervan.
Een beetje licht in m’n hoofd na de behandeling treinde en fietste ik terug naar Rotterdam. ‘Het laatste wat ik in deze roerige periode kan gebruiken is een hoge bloeddruk on top of everything’, bedacht ik onderweg. De dagen erna bleef ik dat misselijke en duizelige gevoel houden, met als dieptepunt het moment dat ik midden in V&D me opeens zo raar voelde dat ik onmiddellijk een glas jus d’orange ben gaan drinken in La Place in de hoop dat die vitaminebom me genoeg energie zou geven om weer veilig thuis te komen. Ondanks het feit dat ik mijn portie arts & beunhaas wel gehad heb in m’n leven, ben ik toch naar de huisarts gegaan. Hij hoorde het verhaal aan, begon me even later te bekloppen en m’n hart en longen te beluisteren toen ook deze keer bleek dat m’n bloeddruk omhooggestuwd was.
Nadat hij me beplakt en bedraad had en een hartfilmpje had gemaakt, keek hij goedkeurend op het A4’tje wat eruit kwam gerold. ‘Dat ziet er normaal uit’, zei hij. Alvorens met zwaar pillengeschut te beginnen, wilde hij na het weekend eerst een bloedonderzoek en een aantal bloeddrukmetingen uitvoeren. Zover is het nog niet, de afgelopen dagen heb ik mezelf alvast een C-boost gegeven. Ik strooi ook verse peterselie op alle groenten, warm en koud, en probeer even uit het nachtmerriescenario te ontsnappen waarin ik de laatste maanden ben beland. In plaats daarvan droom ik van leuke dingen, zoals mannen die mooi zijn vanbinnen en vanbuiten. Dromen* zijn grenzeloos, gelukkig maar.
Marjelle
* ‘Droom je dromen groot genoeg. Ze worden steeds kleiner, totdat ze op de aarde zijn geland’
Indiaans spreekwoord
A Coral Room Kate Bush
Geplaatst in Fotografie, Rotterdam
Tags: angst, blessure, bloeddruk, chiropractor, dromen, dromenvanger, foto, fysiotherapie, kate bush, kraken, mannen, mooie man, muziek, natuurfotografie, osteopathie, persoonlijk, rotterdam
Geplaatst in Persoonlijk
Tags: david attenborough, foto, fotografie, kate bush, muziek, persoonlijk, rotterdam, vogelgeluiden, vogels, winter
Twee weken geleden
‘1, 2, 3, 4, … , 8, 9, 10, even diep ademhalen en dan met frisse blogzin weer verder’, denk ik. De adrenaline borrelt weer op, nog een keer tot tien tellen dan maar. De laatste maanden irriteren bepaalde dingen me steeds meer en dat is toch wel een prestatie aangezien ik me normaal niet zo snel erger. ‘Het is maar virtueel’, zeg ik happend naar adem, en ik denk aan X die er af en toe op los liegt of aan Y die al beschuldigend begint te wijzen voordat er een woord gezegd is. In effect blijkt virtueel of echt elkaar qua irritatieniveau nauwelijks te ontlopen, ik zou ze soms wel flink door elkaar willen schudden en roepen ‘hou toch eens op met dat gezeik en op de man spelen’.
het is een gotspe schiet door me heen. laat ik de exacte definitie nog even opzoeken voordat ik een leger azijnpissers op m’n nek krijg die het zelf ook eerst gauw nagekeken hebben. dit met een knipoog naar alle mensen die allang de betekenis van het woord ‘humor‘ vergeten zijn waarvan hun afhangende mondhoeken stil getuigen, het droopy-effect. ‘wat irriteert je nu zo?’ ondervraag ik mezelf streng, ‘je kunt dat soort blogs toch vermijden, er zit ook niet voor niets een knop op de tv’. waar ik me vooral aan erger, overpeins ik, is het achterbakse en hypocriete gedrag dat ik af en toe om me heen zie, zelfs als je die blogs negeert word je er nog mee geconfronteerd in allerlei reactieruimtes en soms kom je zelfs je naam tegen in een of ander kutmetablogje.
Een van de dingen die me doen steigeren is als mensen bijvoorbeeld de ene dag iets keihard veroordelen om de volgende dag exact hetzelfde gedrag te vertonen en daarmee wegkomen. Of dat dingen in geuren en kleuren beweerd en ontkend worden, terwijl hun mail mij een heel ander verhaal vertelde. En dan heb ik het nog niet gehad over de helden die achter hun virtuele beeldschermpje alles durven te typen, liefst zo kwetsend mogelijk, maar als het erop aankomt niet eens de ballen hebben om het recht in je gezicht te zeggen. Van die dingen dus… die voorbijgaan, maar wel soms een hoogst irritant spoor achterlaten.
(Out, in, out, in, out, in…)
Marjelle
Breathing Kate Bush
Geplaatst in Persoonlijk
Tags: blog, bloggers, foto, kate bush, kinderen voor kinderen, muziek, persoonlijk
In het kleine sprookjesbos verdwaal ik bijna, ondanks het feit dat ik geen hond tegenkom ben ik toch niet echt op m’n gemak tussen het ritselend groen. Iets dat straks ongetwijfeld op sommige van m’n foto’s te zien is als ik ze download in Picasa. Vorige keer dacht ik dat het aan m’n camera lag, maar toen bleek dat ik zelf teveel afgeleid was om haarscherpe opnames te maken. Inmiddels ben ik beland op het terras van midgetgolfbaan Parkhaven met uitzicht op de Euromast, het is warm hier en ik leun loom achterover in m’n stoel, ook het weer viert vandaag vakantie. Van de aanblik van de olijke Ola-afvalemmers en aluminium asbakken word ik alleen niet vrolijk en ik richt m’n blik snel ergens anders op.
Voor me staat in grote letters ‘Zelf meegebrachte consumpties mogen hier niet worden genuttigd!’, er staan zelfs drie driftige strepen onder ‘niet’. Naast me hangt een bordje met ‘Voor de zoetekauw! Luikse wafel met warme kersen en slagroom’. Op een ander bord verderop is die wafel plotsklaps ‘heerlijk’ geworden, dat belooft wat. Ik begin er lol in te krijgen en speur om me heen op zoek naar meer. Naast me zie ik ‘Het is niet toegestaan te roken op de golfbanen. Roken alleen toegestaan op terras’. Half verstopt ontcijfer ik op een container de woorden ‘Alleen toegang voor spelers’, verderop nog eentje met ‘Uitsluitend spelers hebben toegang tot het golf-‘, maar inmiddels ben ik het spelletje beu en concentreer me op m’n thee, op hier en nu zijn.
het is lekker in de zon, af en toe hoor je een enthousiaste kreet van een midgetgolfer, verder is het relatief rustig en heb ik net het goedkoopste stokbroodje gegeten in de elf maanden dat ik hier woon. ‘erg lang geleden dat ik met golfsticks in de weer was’, mijmer ik. dat was vooral tijdens minder geslaagde familievakanties in spanje waar ik niet echt fanatiek tegen het balletje sloeg en meestal blij was als de verhitte midgetgolfsessie er weer op zat en ik een bevrijdende duik in zee kon nemen. we overnachtten toen in fuengirola’s hotel mare nostrum, een zeer toepasselijke naam, ook de heerlijke goudgele frieten van het belgische restaurantje vlakbij vergeet ik nooit meer.
marjelle
jig of life kate bush
Geplaatst in Persoonlijk
Tags: afgelopen vrijdag, euromast, foto, fotografie, kate bush, muizenpolder, muziek, persoonlijk, rotterdam, schoonoord