Twee weken geleden
‘1, 2, 3, 4, … , 8, 9, 10, even diep ademhalen en dan met frisse blogzin weer verder’, denk ik. De adrenaline borrelt weer op, nog een keer tot tien tellen dan maar. De laatste maanden irriteren bepaalde dingen me steeds meer en dat is toch wel een prestatie aangezien ik me normaal niet zo snel erger. ‘Het is maar virtueel’, zeg ik happend naar adem, en ik denk aan X die er af en toe op los liegt of aan Y die al beschuldigend begint te wijzen voordat er een woord gezegd is. In effect blijkt virtueel of echt elkaar qua irritatieniveau nauwelijks te ontlopen, ik zou ze soms wel flink door elkaar willen schudden en roepen ‘hou toch eens op met dat gezeik en op de man spelen’.
het is een gotspe schiet door me heen. laat ik de exacte definitie nog even opzoeken voordat ik een leger azijnpissers op m’n nek krijg die het zelf ook eerst gauw nagekeken hebben. dit met een knipoog naar alle mensen die allang de betekenis van het woord ‘humor‘ vergeten zijn waarvan hun afhangende mondhoeken stil getuigen, het droopy-effect. ‘wat irriteert je nu zo?’ ondervraag ik mezelf streng, ‘je kunt dat soort blogs toch vermijden, er zit ook niet voor niets een knop op de tv’. waar ik me vooral aan erger, overpeins ik, is het achterbakse en hypocriete gedrag dat ik af en toe om me heen zie, zelfs als je die blogs negeert word je er nog mee geconfronteerd in allerlei reactieruimtes en soms kom je zelfs je naam tegen in een of ander kutmetablogje.
Een van de dingen die me doen steigeren is als mensen bijvoorbeeld de ene dag iets keihard veroordelen om de volgende dag exact hetzelfde gedrag te vertonen en daarmee wegkomen. Of dat dingen in geuren en kleuren beweerd en ontkend worden, terwijl hun mail mij een heel ander verhaal vertelde. En dan heb ik het nog niet gehad over de helden die achter hun virtuele beeldschermpje alles durven te typen, liefst zo kwetsend mogelijk, maar als het erop aankomt niet eens de ballen hebben om het recht in je gezicht te zeggen. Van die dingen dus… die voorbijgaan, maar wel soms een hoogst irritant spoor achterlaten.
(Out, in, out, in, out, in…)
Marjelle
Breathing Kate Bush
Niet gaan hyperventileren hoor.
Getver, worden die kvkinderen nu nooit groot !
Dan maar even droopy (en drippy) kijken.
Doe ik niet, hoor, Ate, was deels met een glimlach, euh… grimlach. ;))
Ha ha, onuitroeibaar zijn ze, maar wel lekker dat ‘Papa, doe niet zo idioot!’
Die namen alleen al vond ik leuk, al is Drippy wel héél erg agressief. 😉
Het Vkblog heeft vele gezichten. Net een dorp, waar iedereen zegt iedereen te kennen. Of soms als een stad, waar je je buurman soms niet eens kent, maar die wel hoort.
Er is altijd wel een park of terras of iets anders te vinden waar je je eens lekker onder kunt dompelen als in een warm bad. Of even lekker terugtrekken. En dan er weer tegenaan!
Out, in, out, in, out, in… ook voor de oordoppen die je soms even in moet stoppen.. 😉
Het hele lelijke hier op het blog was echter al voorbij toe je begon! Ben maar blij!!! ;))
*Eens, Aad, daarom vloeit o.a. het virtuele ook in het echte over, het heeft alle kenmerken ervan. 😉
Ja, ik hoor ze wel idd. *stamp*
Klopt, ik heb dit ook twee weken geleden geschreven ergens binnen op een leuke plek in R’dam (al maak ik dat leuke vooral zelf) met lekkere muziek. Relativeren is sowieso my middle name, maar af en toe zeggen waar je je aan ergert, lucht ook wel weer op en dat moet ik vaker doen. Promise. ;))
*Daar heb ik wel wat over gelezen idd, K, eerlijk gezegd heb ik zelf hier ook een aantal dingen meegemaakt die op z’n minst achterbaks en onbeschoft waren, dus vandaar o.a. ‘papa, doe niet zo idioot’ en daar mag je M en V voor invullen. 😉
@Marjelle: In de hoedanigheid van Brontosaurus had ik eens een blog waarin ik schreef:
"Het lijkt erop dat als men eenmaal de login button ingedrukt heeft zij door een portal een virtuele wereld binnenstappen waarin de normen, waarden, respect en fatsoen van de gewone IRL wereld niet meer van toepassing zijn. Integendeel zelfs."
Dus inderdaad: tien keer rustig in en uit. En daarna een pannekoek naturel graag met stroop en een keer grabbelen toe.As said before: Cheer up!
Groet,
Kokopelli
PS. Meer afstand nemen van het VKblog zou op zijn tijd ook wel eens wat meer "ruimte" kunnen geven. Je dient er namelijk niet teveel in verweven – en dus verstrikt – te raken…
Dan ben ik het dus helemaal met Bronto eens. 🙂
Ben niet zo dol op pannenkoeken, maar er vaart hier wel een brunch- en pizzaboot en dat vind ik dan wel weer lekker/leuk. 🙂
Bij dat grabbelen had ik eerst de title-tag ‘gedrag wordt al heel vroeg aangeleerd ;)’, maar die heb ik dus vervangen.
Ik heb je laatst een antwoord op je vraag gegeven qua ‘correct me if I’m wrong’, dus je weet wel een beetje hoe het zit. En dat doe ik alleen maar bij mensen die ik mag. 😉
P.S. Daar weet ik alles van idd, dus waarom denk je dat ik minder blog de laatste tijd. 😉
@Marjelle: Yep, jouw "correctie" staat me nog helder voor de geest.
Ik had het toentertijd in die reactie helaas mis…
Overigens blog ik de laatste tijd ook minder. Zo heb ik afgelopen weekend amper naar het VKblog gekeken. En stukjes schrijf ik nog hooguit twee (en heel soms drie) keer per week. Ik ben de laatste tijd veel met gewone en/of urgente zaken bezig geweest en in de fotografie gaat ook veel tijd zitten bij vlagen. Zoals mijn HDR experimenten van de laatste paar dagen. En dat is ontiegelijk leuk om te doen en als ik daar dan mee bezig ben schiet de tijd voor het bloggen er helemaal bij in…
effe pesten: "ik irriteer me" is fout, fout en fout.
Terecht schrijf je direct daarna "ik erger me".
Het irriteert me. Net als het zeuren over bloggen. Bloggen is niet aangeboren, althans niet aan jouw generatie. Geen zin erin? Niet doen. En zoals de Romeinen al zeiden: In dubio abstine.
*Maar ik vond het juist fijn dat je het me vroeg, Koko, vaak vullen mensen alvast het (verkeerde) antwoord voor je in en daar heb ik een hekel aan, op een gegeven moment ben je je aan het verdedigen tegen de waandenkbeelden van anderen. Het moet niet gekker worden. 😉
Groot gelijk, vooral doen wat je nu het meeste bevrediging geeft. 🙂
*Liever een keertje een fout maken, eindelijk heb je er eentje gevonden, steek de vlag uit, Kat, zou ik zeggen. 😉 Hopelijk maakt het je dag goed. Wat mij betreft vind ik alles beter dan zo’n zure en humorloze reactie als die van jou.
En zeuren, beste man, dat laat ik aan ‘the likes of you’ over, die hebben het per slot van rekening uitgevonden. 😉
‘Bij twijfel dient u zich te onthouden van een oordeel’, twijfel jij ergens aan dan??
Oké, dan gooi ik er ook nog wat Latijn tegenaan, ‘quot homines, tot sententiae’. 🙂
Ha Marjelle,
Blogpolemiek. Welles-nietussen. Geweldig om te lezen. Niet om aan mee te doen. Ik ga helemaal met Aad mee. De bloggemeente is een melting pot van mensen van allerlei pluimage. Die botsen, beuken, bleren en bitsen, kwetsen elkaar of prijzen elkaar juist het graf in. En alles wat daar tussen zit. Aan discussies over Wilders of Israel en de Palestijnen doe ik niet mee. Wilders adepten kun je toch niet meer van hun ongelijk overtuigen. In tegendeel, ze zetten hun hakken steeds dieper in het zand wanneer ze geconfronteerd worden met een weerwoord.
Verder waren ook nog een aantal aandachtsjunks rond in de reactieruimte. En die negeer ik. Vinden ze afschuwelijk, genegeerd worden.
Maak je niet druk Marjelle, het zijn maar blogs.
Jou verhalen lees ik altijd met veel plezier. En dat blijf ik doen.
Groet aan jou en mijn stad, Rotterdam,
cor
De hele heisa is weer snel verdwenen. Het was onlangs ook wel
heel erg. Precies wat je zegt je kan de TV wel uitzetten, maar het is
net alsof je die van de buurman dan nog hoort. Inderdaad sluit ik
me bij mijn bovenbuurman aan dat discussies over Palestina en
Wilders meestal tot niets leiden. Ik doe er een enkele keer aan mee,
omdat ik er wel een mening over heb, maar terugkeren om weer te
reageren, en weer en weer en weer, nee dat niet. Ik denk dat dat
alleen kan onder strenge redactie, maar dan heb je volgende poppen
alweer aan het dansen. Overigens kan ik wel lachen om zo’n J. de Kat.
Hij doet het bij mij ook wel eens. Bij wie niet?
Een enkele keer laat in mijn mening horen. maar meestal houd ik mij bij de mooie en leuke blogs, waar voor mij de natuur voorop staat. En een tijdje niet bloggen kan heel goed zijn heb ik gemerkt.
Van die dingen dus
Ach Marjel,
Gelukkig zijn er ook een heleboel leuke, fijne, lieve en inspirerende bloggers;;–))
Knuffeltje van hier!
*Het leuke van dit soort blogs schrijven, is dat het oplucht, Cor, dan nog wat humor erdoorheen (noodzakelijk ingrediënt), een vleugje Droopy en Drippy. ;))
Anderzijds erger ik me uiteraard af en toe wel degelijk aan m.n. de leugens en hypocrisie (ik heb er o.a. ook zelf last van gehad via scheldmail, etc.), maar zoals ik ook al in m’n blog schreef dat heeft het gemeen met het echte leven, en daar heb ik net zo goed een hekel aan mensen die de boel belazeren. Het is juist goed om dat eens een keertje uit te spreken, vind ik (welles! ;)), en niks mis mee om je af en toe druk te maken, zolang het niet teveel een eigen leven gaat leiden. Jij ergerde je trouwens ook aan bepaalde dingen schiet me nu te binnen. 😉
Aan dat soort discussies doe ik ook nooit mee, beide partijen zijn onwrikbaar, en elk woord (ook van mij) is er een teveel omdat ik niet de indruk heb dat er echt naar elkaar geluisterd wordt. Understatement.
Weet je, mensen hebben zo snel de neiging om kritische opmerkingen te verwerpen of sowieso lastig te vinden, de boel te bagatelliseren of met de mantel der ‘liefde’ te bedekken, maar o wee, als het henzelf betreft. ;)) Dit even tussendoor, een gedachte die in me opkomt, ik zeg niet dat jij dat doet. 🙂
Bedankt voor je compliment, ik hoop dat je me nog heel lang leest vanuit het hete Bangkok. 🙂
Rotterdam en ik zwaaien terug (maar dat zie je niet). Ik stuur je wel een kaartje. 🙂
*Ja, het zijn van die golfbewegingen, Martin, als iedereen moegeschreeuwd is volgt er even een tijdje niets en als dat dan te lang duurt en bepaalde mensen zich een beetje beginnen te vervelen, barst het weer los. 😉
Maar vervelend is het wel, zeker als je er ongewild bij betrokken wordt. Een strenge redactie daar voel ik ook niets voor (dan zie je zelfs je ‘fuck’ op een gegeven moment veranderd in ‘jammer’). 😉
Humor is het beste wapen tegen zuurpruimen. 🙂
*De natuur is een stuk mooier dan wat mensen er af en toe uitkramen, Antoinette, dat klopt. 😉
Soms moet je even afstand nemen idd, ik blog ook niet voor niets minder, al heeft dat ook met persoonlijke omstandigheden te maken.
*Die voorbijgaan… Paco.
(En weer terugkomen. ;))
*Je hebt ze in alle soorten en maten, Geroma, sommigen zijn om te zoenen^ en anderen om achter het behang te knallen, maar knuffels… zijn altijd welkom. :)) En Beer knikt bevestigend.
^Zal ik m’n Zoen-Top10 een keer neerzetten? *grapje*
@Marjelle:^Zal ik m’n Zoen-Top10 een keer neerzetten? *grapje* :
Niks nada niente een grapje. En dan met foto’s graag. Full- format. GIF animaties mogen ook mocht dat de zaken en de gebruikte aanpalende technieken nog meer verduidelijken… (*grijns*)
Marjelle: als de bloggers wisten hoe ze anderen kwetsen met hun metablogs en achterommails, met hun zichzelf tegensprekende reacties onder verschillende blogs, met het trappen zodra er iemand ligt, zouden ze er dan mee mee stoppen?
Ik probeer zulke blogs zoveel mogelijk te ontlopen, lees een beperkt kringetje en hoop dat ‘ze’ niet bij mij op bezoek komen.
Ik snap het niet. Iemand wel??? Snapt Beer het niet, hij is zo Wijs…..
*Kokopelli, ik geloof dat je een íets andere voorstelling hebt van een Zoen-Top10 dan ik. 😉 Ik bedoelde de bloggers (M/V) die ik wel kon zoenen. ;))
*Heyta, ik denk dat de mensen die dat soort gedrag vertonen wat jij beschrijft er juist op uit zijn om mensen te kwetsen (er zitten natuurlijk allerlei frustraties, etc., achter maar dat maakt nu even niet uit). Wat daar ‘leuk’ aan is om bv. iemand nog even snel een trap na te geven heb ik ook nooit begrepen en ik heb daar ook maar één woord voor en dat is ‘laf’.
*Beer rekt zich uit en gaapt*
Hij lag net lekker te slapen (z’n broodnodige winterrust). 😉 Maar hij gaat er eens goed over nadenken en dan komt hij er later nog op terug, zegt-ie. 🙂
(Aaaaarghhhh…..mijn reactie van een klein uurtje geleden…foetsie! Leve het VKblog met z’n malle haperingen en andere irritaties…)
Wat ik dus zo ongeveer schreef, …..:‘Het is maar virtueel…’, ja dat vind ik zelf ook zo’n onzin. Wie loopt te pesten en te etteren op het VKblog zou zeker IRL dan ineens een heel ander, en vooral beter persoon zijn?
Wat een nonsens hè, ik maak dat onderscheid nooit, en terecht volgens mij.
En mijn ontmoetingen met (aardige) bloggers IRL bevestigen mijn idee daarover ook naadloos: die mensen zijn net zo aardig, en vooral heel erg hetzelfde als ze op het blog overkwamen.
Maar goed, sommigen hebben het metabloggen, het zeuren, zeiken en pesten blijkbaar nodig…
Groetjes, en nu ga ik mijn best doen, deze reactie wél goed verstuurd te krijgen, Marjelle… :))
kijk es wat er gebeurd is toen Cees in C even over hagelslag begon,
bijvoorbeeld.
Nee ik doe er niet aan mee,
blog lekker verder, liefs Moon
*Vervelend als al je woorden opeens in cyberspace verdwijnen, Bart. Ik klik zelf weleens op een verkeerde toets en dan zegt Beer ‘had het dan ook even opgeslagen!’ Jaja. 😉
Ik zie toch ook wel verschillen tussen virtueel en real life, maar dat betekent idd nog niet dat je dan maar al je frustraties etc. eruit moet gooien onder het mom ‘het is maar virtueel’. Het is best mogelijk dat sommige bloggers thuis (heel) anders zijn, aan de andere kant denk ik wel dat het virtuele gedrag wat iemand hier vertoont altijd iets zegt over de persoon in kwestie. Wat er niet wezenlijk inzit, pestgedrag en hypocrisie bv., kan er ook niet uitkomen. 😉
*Geen idee, Moonfairy. 😉
Zolang de balans nog niet echt doorslaat naar het negatieve, blog ik gewoon lekker verder. 🙂
*Heyta, Beer wil nu eerst een hapje eten. ;))
Marjel, een zzzzzoen-top-tien…..??? Van mij mag je!! Eet smakelijk;-)
Ha ha, Geroma, maar dat doe ik toch maar niet, want dat vindt niet iedereen leuk, al zei ik het met een big smile (en dat begrijp ik), en het is ook zielig voor nummer 11, 12, …, 15 die eigenlijk ook nog om te zoenen zijn. 😉
@Marjelle: Ok, ok, geen foto’s of filmpjes. Message understood.
Dus wanneer komt de toptien lijst met namen?
Oké, dan schrijf ik dat xxx-lijstje met onzichtbare inkt, Kokopelli. Alleen Beer weet wie ik bedoel, want hij is de enige die dat kan ontcijferen…
(Bullshit natuurlijk, hij kent me gewoon te goed. ;))
@Marjelle: Oh, maar dan plaats je de namen toch in de kleur #FFFFFF op een witte achtergrond. Zo onzichtbaar als het maar zijn kan.
En dan vraag ik wel even de HTML broncode van jouw blogpagina op… ;-)))
Marjelle: als de bloggers wisten hoe ze anderen kwetsen met hun metablogs en achterommails, met hun zichzelf tegensprekende reacties onder verschillende blogs, met het trappen zodra er iemand ligt, zouden ze er dan mee mee stoppen?
(…)
Ik snap het niet. Iemand wel??? Snapt Beer het niet, hij is zo Wijs…..
Heyta, volgens Beer (en ja, een open deur ;)) heeft het veel met frustratie te maken en met aandacht (trekken). Mensen hebben de neiging, zegt hij, om zich te willen bewijzen (‘wie heeft de grootste?‘). Sommigen doen dat door (om in de blogsfeer te blijven) zoveel mogelijk goede blogs te schrijven i.p.v. naar anderen te wijzen en sommigen doen dat vooral door anderen te kwetsen, naar beneden te halen en denken dat ze daarmee er zelf ‘groter’, ‘beter’, ‘slimmer’ uitkomen.
‘Moet je zien hoe slecht die lul schrijft, wat een clichés!’, waarmee diegene vooral wil benadrukken ‘ik doe het veel beter, kan veel meer, ben veel belangrijker dan jij, loser!’ Beer vindt het vooral laf om aandacht, macht proberen te krijgen, je ego op te krikken door anderen af te kraken en verder vindt hij het ook best wel stom eigenlijk, bromt hij, want het werkt voor geen meter. Volgens hem is er nog nooit iemand beter (van) geworden, laat staan beter overgekomen door mensen te kwetsen, pesten, belachelijk te maken of eenzijdig iemand die toch al op de grond ligt nog een trap na te geven.
Het vb. van een gepeste die later juist een pester werd, iets dat hij ooit op deze site heeft gelezen, is dan ook iets dat hij nooit is vergeten en dat z’n berenverstand te boven gaat.
Hopelijk heeft-ie z’n berenstandpunt een beetje duidelijk gemaakt, Heyta.
*Ik denk dat ik dat blog dan toch maar niet publiceer, Kokopelli. ;-))
"Een van de dingen die me doen steigeren is als mensen bijvoorbeeld de ene dag iets keihard veroordelen om de volgende dag exact hetzelfde gedrag te vertonen en daarmee wegkomen.
ja, da´s mooi.(ook al doe ik er zelf net zo hard aan mee)….
Dank!
Word ik bijna benieuwd naar voorbeelden ervan, Sjaal. 🙂
Alsjeblieft! 😉
Ha, ik dacht al dat mijn reactie gisteren verdwenen was, toen ik opeens werd uitgelogd en tegen een wit scherm zat aan te kijken.
Dank Beer, voor je duidelijke uitleg.
Maar het blijft jammer dat eerlijke oprechte bloggers moeten lijden onder de frustraties van anderen, die geniepig scheldwoordjes gebruiken en zichzelf op de borst timmeren. Die fulminerend andermans reactieruimtes bevuilen en dan, als er wat van gezegd wordt, schijnheilig blogjes gaan schrijven over hoe slecht ze toch begrepen worden.
Zouden die IRL nou ook zo zijn…..???
Beer heeft gelijk: het is laf en stom. Maar helaas, het werkt wel ….. ;-(((
Nee, het stond er luid en duidelijk, Heyta. ;))
*Beer knikt vriendelijk, ‘graag gedaan’, bromt-ie*
Een aantal namen namen cirkelen door m’n hoofd als ik jouw typering lees. Het verbazende vind ik af en toe dat de bloggers die ik nu op het oog heb nog steeds een trouwe aanhang hebben die hen m.i. kritiekloos blijft volgen, terwijl een aantal van die volgers wel degelijk de ‘strapatsen’ van weer andere bloggers doorzien die in effect precies hetzelfde doen als ‘hun blogger’. ;))
Beer kan het allemaal niet meer volgen, zegt-ie, en wil weer onder z’n favoriete dekbed kruipen met van die schattige pluchen Beertjes erop. 😉
Ik denk dat virtueel bepaalde dingen uitvergroot (kunnen) worden, ook doordat de persoon in kwestie soms meer durft dan irl, veel agressiever bv. terwijl hij/zij in werkelijkheid eerder verlegen is, maar het komt wel ergens vandaan / zit er wel ergens in. Zeer wrs krijgen nu op diverse plekken in Nederland af en toe honden een grauw of een schop minder, omdat de bazen hun agressie nu meer op hun virtuele medemens (‘de avatarpoppetjes’) uitleven.
*Beer springt op en neer: ‘ja, Heyta, snapt het helemaal, nu de rest nog!’*
God, is er nu nog steeds een blog met discussie nodig? Het is niet te geloven dat dat soort geschrijf nog niet van het blog is verdwenen. Er is al heel wat over gezegd. Jammer, maar je gebruikt geen namen. Dat is mooi.
Sterkte in deze eeuwige strijd.
Groet met koude voeten, O.
Wat je precies bedoelt met je eerste zinnen is me niet duidelijk, O., maar ik neem aan dat je refereert aan de metablogs enzo van de laatste maanden. Dit blog heb ik twee weken geleden geschreven en gaat over de afgelopen maanden, zoals er ook bij staat. 😉
Ik gebruik idd geen namen en heb het bewust zo algemeen gehouden dat veel meer bloggers eronder zouden kunnen vallen. Als ik iemand persoonlijk wat te zeggen heb, dan doe ik dat wel direct. 🙂
Bedankt, het moest er even uit.
Groetjes terug.