Gedachteloos beleg ik een boterham met jong belegen kaas, ineens komt er een associatie met het verleden in me op. M’n moeder besmeerde soms boterhammen met stroop en drapeerde er vervolgens plakjes kaas overheen. Een combi die ik nooit begrepen heb. Heel soms doe ik nu hetzelfde, dan eet ik bewust een boterham met stroop-én-kaas. Niet omdat ik het zo lekker vind, meer in een poging om nog iets van een familiegevoel, verbondenheid te voelen. Niet alleen bepaalde voedingsmiddelen kunnen herinneringen terugbrengen, ook geuren en geluiden spelen een belangrijke rol.
De geur van nat asfalt blijft voor mij verbonden met spelen, zomer, België. Het zoete parfum van exotische bloemen neemt me terug naar Spanje, naar de tijd dat ik nog een kind was, lang voordat het echte leven los zou barsten. Al kun je je afvragen wat het ‘echte leven’ is, zou dat nu juist niet speels, onschuldig en liefdevol moeten zijn. Laatst zei ik grinnikend tegen een Facebook-vriendin: ‘Als ik had geweten wat me allemaal te wachten stond, dan was ik linea recta de baarmoeder weer ingedoken.’ Dit soort opmerkingen worden zonder glimlach erbij meestal niet zo gewaardeerd of begrepen.
Ook geluiden kunnen bepaalde gevoelens en plekken terugbrengen. Het sissende geluid en de aanblik van sproeiers op een heet grasveld doen me denken aan m’n kibboetstijd en Israelisch vakantieliefje Uri. De nummers van Cuby zijn onlosmakelijk verbonden met m’n eerste liefde Martin uit Zuid. Het getsjirp van honderden onzichtbare krekels bevestigt dat ik ver weg ben van Nederland, regenland… Maar om weer terug te komen op het begin, een boterham met pindakaas én suiker, dat vond ik toen lekker.
Marjelle
Foto Witold Riedel
