Tagarchief: lavalu

Om 14:55 uur rolt de trein Vlaardingen binnen. Voor het eerst ben ik weer hier na die deprimerende uitgaansavond lang geleden. I. staat al klaar met de fiets, ik klim achterop en slingerend rijden we weg. De zon begint door te breken als we op het festivalterrein aankomen. Met een witte wijn en spa Blauw praten we bij aan een lange tuintafel. Het is maanden geleden dat we elkaar voor het laatst gezien hebben, I. had erg weinig fut naast baan en gezin en heeft pas sinds kort weer wat meer energie. Ze vertelt dat ze zich inmiddels aan het omscholen is en driftig met Duits in de weer is, omdat ze in september als parttime docente begint. Ze polst of lesgeven niets voor mij is aangezien taal als een rode draad door m’n leven loopt.

De openingstonen van Lavalu klinken en we lopen naar het aangrenzende grasveld. Het enthousiasme spat er al meteen van af, lekkere muziek, mooie stem die associaties oproept met Björk, zon op m’n gezicht, spelende kinderen voor me, alles smelt samen. Ik laat me meevoeren op de melodieuze klanken, m’n hoofd even leeg. Op het einde maak ik een serie foto’s, dat is voor het eerst tijdens een optreden met allemaal mensen om me heen. Later, als ik de plaatjes op m’n beeldscherm bekijk bedenk ik dat ik nu echt brutaler moet worden en vooraan had moeten staan. Gelukkig zitten er wel een paar leuke bij, de volgende keer ga ik voor nog béter.
Marjelle

Anxiety Lavalu