Zoals de pagina’s van een krant
in het gras langzaam om
slaan in de wind, en het is de wind
niet die dit doet,
zoals wanneer een deken in de avond,
buiten, ligt alsof hij ligt
te slapen, en het is de deken
niet, zo
niets is het, niets dan de verdrietige
beweging van een hand, de weerloze
houding van een lichaam,
en er is geen hand, er is
geen lichaam, terwijl ik toch
zo dichtbij ben.
Rutger Kopland
mooi
Dank je, Hennie.
Zo rustgevend, zo ervaar ik het….
Dank je Marjelle……
Graag gedaan.
Een ander gedicht dan waarnaar steeds werd verwezen in het nieuws. Goede keuze.
Ja, ik hou niet van al te bekende wegen. 😉 Ik denk dat je ‘Jonge sla’ bedoelt.
Ja, geen ‘Jonge sla’, gelukkig, dat zo uitgekauwd wordt, zo makkelijk…
Ik kwam tijdens mijn leestocht nog een paar heel mooie gedichten van hem tegen, Bart.
Bert Deben heeft ook een mooi gedicht van Kopland als in memoriam. Ik doe het vanavond met muziek. Werd vandaag dan ook blij verrast met een muzikaal uitje waarop ik niet meer had gehoopt.
Ik ben er net even gaan kijken, Johan. En kom straks bij jou langs om te lezen welk uitje je bedoelt. 😉
dank aan Johan voor het vermelden van mijn in memoriam …
en ja, ook dit is mooi gekozen – Kopland heeft veel moois nagelaten – een troost bij een afscheid van een groot man.
Hij heeft zeker veel moois achtergelaten. Ik hoorde gisteren dat hij ook psychiater was, dat wist ik niet.
Rustgevend mooi….
Bedankt, mennoG.
Heerlijk een stuk blauwe lucht (heb ik al lang niet meer gezien) en het buitengevoel als ik hier naar kijk.
Ja, het was een heerlijke onverwacht zomerse middag op het strand vorige week donderdag.