Tagarchief: actueel

Kies rood!

Vandaag is een grijze, mistige dag, de aangekondigde lentetemperaturen zijn nergens te bespeuren. Gewapend met verse broodjes en twee stempassen loop ik naar het stemlokaal dat weggestopt is in een verzorgingstehuis. Nadat ik het rondje van mijn keuze* rood heb gekleurd wil ik hetzelfde doen op het Waterschapsbiljet. Tot mijn verbazing staat die partij er helemaal niet bij, dus met enige tegenzin – de overige partijen zie ik nog minder zitten – kras ik een  PvdA’er aan. De afgelopen jaren wordt steeds meer duidelijk dat politici vooral bezig zijn met zichzelf en de kiezers naar de mond te praten. Wat vóór de verkiezingen nog enthousiast wordt aangeprezen, soms zelfs met de hand op het hart beloofd – de € 1000 van Rutte bijvoorbeeld in 2012 – wordt erna ingeslikt of door zoveel sloten water bij de wijn onherkenbaar.

Geen roos, geen tomaat, maar iets verfrissends

“Vluchtelingkinderen in de cel, Europa tikt Nederland op de vingers inzake mensenrechten, illegalenquotum, Fyra-fiasco, aardbevingen en aardgaswinning in Groningen, problemen en verspilling in de zorg, doorgeslagen regelgeving van de sociale diensten waardoor ook een oma(!) die op haar kleinkinderen past een torenhoge boete krijgt… het zijn maar een paar voorbeelden uit een lange rij.”

De VVD, liberaal als het zo uitkomt, stemde wel tégen de vrije artsenkeuze. De PvdA, allang geen linkse partij meer, met Samsom en Rutte steeds meer als twee handen op een buik. D66 met kopman Pechtold, nu kun je veel van hem zeggen maar enig gevoel voor humor heeft hij wel. Ook hij praat regelmatig in makkelijke oneliners, draait de dingen en cijfers naar z’n hand net als veel van zijn collega’s. Of het pluche nu plakt of trekt, de regels die voor de heren en dames politici gelden – Teeven met de bonnetjesaffaire, schandalen rond Verheijen en De Kruif – gelden niet voor de gewone sterveling. Het wordt de hoogste tijd dat daar een einde aan komt. Geen holle woorden als ‘transparantie’ blablabla. Zeg wat je bedoelt en doe wat je zegt. Daar gaat het om.
Marjelle

* En ik? Deze keer ging mijn stem naar de SP.

Foto Pixabay

‘Ik vind haar stóm’

‘De wereld draait dóórrrr’… een van de programma’s waar ik vrijwel nooit meer naar kijk. Matthijs van Nieuwkerk jaagt alles er in een noodtempo doorheen, echt interessant wordt het zelden vind ik en zijn vaste ‘entourage’ kliekt aan elkaar en levert nauwelijks nieuwe inzichten op. Toen ik vannacht een alternatief zocht voor een boek, viel ik midden in een scène met Marc-Marie Huijbregts en Tim den Besten naar aanleiding van zijn mini-docu over Yolanthe Sneijder-Cabau. Ik ving flarden op als ‘het is net een auto-ongeluk waar je steeds naar blijft kijken’ en ‘dan je drink je iets en dan zeg je “o, dat is vies, proef eens”, dat is het een beetje’. Voor mijn ogen zag ik hoe twee mannen in giechelende pestkoppen veranderden terwijl ze haar belachelijk probeerden te maken ter meerdere eer en glorie van zichzelf. Waarom? Omdat ze haar stóm vonden. Het deed me even denken aan die ettertjes van vroeger, die op het schoolplein rondhingen en altijd te laf waren om in hun eentje actie te ondernemen.

Beide heren kennen haar helemaal niet, ze schijnt ooit verveeld tegen een muur gehangen te hebben en zei toen geen goedendag tegen Marc-Marie. hij heeft er nóg slapeloze nachten van Verder dan dat ging de kennismaking niet. Nu zijn er ook een aantal BN’ers waar ik kromme tenen van krijg en als zo iemand in beeld komt zap ik meteen weg. Geen tijd aan besteden en geen energie. Maar iemand met een Yolanthe-obsessie zoals Tim wil feitelijk niets liever dan walgen, keer op keer. Dit gesprek vond overigens plaats onder de bezielende leiding van Matthijs, die het kennelijk zo’n belangrijk non-item vond dat hij ze alle tijd gaf om lekker los te gaan. Nu gaat het mij niet om Yolanthe, ik ken haar niet en heb niks tegen haar of voor haar, maar dat twee mannen er zo van genieten om iemand die ze totaal niet kennen te bashen op tv ze zijn natuurlijk wel anti-pesten als het zo uitkomt dat vind ik pas echt stóm.
Marjelle

‘Dat levert het me op, dat ik mezelf kan profileren over de rug van Yolanthe’, zegt Tim aan het einde van de docu tegen de psychologe.
Eindelijk, nu laat híj heel even zien wie hij écht is. 😉

Foto Wikipedia

Boer zoekt koe

De laatste aflevering van Boer zoekt vrouw trok met 3,9 miljoen kijkers minder publiek dan vorig jaar toen het gemiddelde nog op 4,6 miljoen lag, maar het is nog steeds een megascore. Ik ben een fan van het eerste uur, al vind ik de huidige serie tot nu toe de meest saaie. Bij Henrieke en haar mannen val ik niet alleen bijna in slaap, af en toe voel ik zelfs plaatsvervangende schaamte als er aan tafel weer hevig gekauwd wordt in een oorverdovende stilte. Met haar brede glimlach doet ze me aan Erica Terpstra denken, gelukkig is ze veel minder overdreven dan eerstgenoemde. Aardige meid, die ik met alle liefde een paar leukere boeren had gegund dan de wat wezenloze Bert die beter met koeien overweg kan dan met vrouwen en Rick-Jan waarvan ik steeds de naam vergeet. Dan is er nog Henk met z’n twee vrouwen, hij lijkt meer naar de nogal gereserveerde Yoni te trekken dan naar de aardige Fiona. Ook de eerste homoboer is van de partij. Willem heeft als enige een gemengd biologisch-dynamische zorgboerderij, een keuze die me erg aanspreekt met meer vrijheid voor de dieren. Als ik Jurjen, een van zijn mannen, hoor en m’n ogen dichtdoe zie ik Pim Fortuyn levensgroot voor me.

Klik op de foto voor een grotere koe

Sympathiek vind ik Jurjen en Klaas wel, ze hebben iets vertrouwds. Ik zou liever met een van hen een glas wijn gaan drinken dan met een van de boeren. En toen was er Aad, er is veel over hem geschreven, hij kreeg bakken vol kritiek over zich heen. Na een nogal moeizame start waarin vooral z’n betweterige kant naar boven kwam, begint hij nu zowaar op te bloeien. Jeannet maakt dingen in hem los die je op het eerste en tweede gezicht niet voor mogelijk had gehouden. Dan is er nog Martin natuurlijk, aardige vriendelijke man, maar veel meer ook niet tot nu toe. Hij was waarschijnlijk voor Swaen gegaan, die met het toch nog onverwachte overlijden van haar schoonmoeder opeens heel andere dingen aan haar hoofd heeft dan wat onwennige vlinders in haar buik. En zo zit ik dus elke zondag om 20.20 uur achter mijn postzegelformaat-tv. Waarom? Misschien omdat dit programma zo gewoon is, geen glamour en glitter, snelle shots, instantbevrediging of moord en doodslag, alleen een paar mensen die erachter proberen te komen of er een vonk is, of ze íets in elkaar herkennen. Dit alles onder het toeziend oog van de camera en een paar miljoen kijkers, dat dan weer wel.
Marjelle

Geen beelden BZV in DWDD? Typisch een storm in een glas water Nrc 16-10-2012
Erica Terpstra (e.a.) in Koefnoen 13-10-2012

Paint it black

Klik op de foto voor een extra lik verf

Duizel in het Park

Rolling Stones

Zoals de pagina’s van een krant


Zoals de pagina’s van een krant
in het gras langzaam om
slaan in de wind, en het is de wind
niet die dit doet,

zoals wanneer een deken in de avond,
buiten, ligt alsof hij ligt
te slapen, en het is de deken
niet, zo

niets is het, niets dan de verdrietige
beweging van een hand, de weerloze
houding van een lichaam,

en er is geen hand, er is
geen lichaam, terwijl ik toch
zo dichtbij ben.
Rutger Kopland

Het loopt op rolletjes in Rotterdam…?

Bestuurscrisis in Rotterdam (16-05-2011)
PvdA zoekt nieuwe wethouder
(17-05-2011)

Jim I Nim Moroccan Spirit