Terwijl de buren weer met dingen boven m’n hoofd aan het schuiven zijn, dat gaat vaak urenlang door, ik met een koortsig hoofd achter m’n pc zit, een beginnende griep probeer ik met Oscillococcinum en extra C de kop in te drukken, ben ik bezig met het maken van nieuwe cryptogrammen. Tussen het gebonk van buren en hoofd door doe ik een poging om me te concentreren en dwing mezelf niet te denken aan woningbouwvereniging Havensteder waarvan ik nu al vijf maanden niks meer gehoord heb op die ene reactie op m’n recente officiële klacht na. Een brief die bol stond van verdraaiingen en onwaarheden. Zo’n klacht wordt volledig intern afgehandeld, mij werd helemaal niks gevraagd. Met onpartijdigheid en objectiviteit had het dan ook weinig te maken, wel met afschuiven, doelbewust op de essentie niet ingaan en geen verantwoordelijkheid nemen voor eigen fouten. Een advocaat die ik over de zaak vertelde en de brief liet lezen, raadde me aan om door te gaan omdat ik wel degelijk in m’n recht sta.
Wat dat betreft ben ik echt een kind van mijn vader, een bevlogen jurist. Als we iets gemeen hadden is het wel ons grote rechtvaardigheidsvoel, onze afkeer van onrecht, willekeur, vriendjespolitiek en aperte leugens. Als hij had geweten hoe ik door Havensteder behandeld ben – na een geval van dwaling heb ik moeten vechten als een leeuw om überhaupt onkosten vergoed te krijgen, afspraken zijn niet nagekomen, de langdurige geluidsoverlast die vergaande gevolgen heeft voor mijn gezondheid is nooit opgelost – dan weet ik zeker dat hij zich in zijn graf zou omdraaien. Terwijl ik dit allemaal bedenk gaat er ook iets mis met m’n puzzelsoftwareprogramma, omschrijvingen verdwijnen opeens en dingen worden niet goed opgeslagen. Als ik een uur later vijf puzzels kwijt ben en m’n schouder steeds heftiger piept dat ik moet stoppen met typen besluit ik er een streep onder te zetten. Ik heb het even gehad met alles wat niet deugt.
Marjelle
Foto gemaakt in Miniworld Rotterdam
In je recht staan, is één ding. Het krijgen een ander. Helaas wil daar nog wel eens jaren overheen gaan.
Dat is zeker, en als Havensteder me een gelijkwaardige woning had aangeboden zoals beloofd, dan was ik allang weggeweest (hoezeer ik ook verder in m’n recht stond en hoe bizar het ook is dat overlastgevers kunnen blijven doorgaan, maar juist degenen die geen overlast geven moeten verhuizen en op kosten gejaagd worden). Zelfs dat laatste had ik ervoor over, omdat ik geloof in praktische oplossingen liever dan een jarenlange strijd. Verder moet Havensteder zich net als ieder ander aan de wet houden (‘rustig woongenot verschaffen’) maar dat doen ze niet en de gemaakte afspraken nakomen ipv eronder uit proberen te komen.
Beterschap met de beginnende griep, hopelijk kun je morgen(middag) nog wel genieten van het beloofde mooie, warme weer.
Als je, zoals jij, een sterk rechtvaardigheidsgevoel hebt, kom je bijna onvermijdelijk onverkwikkelijke dingen tegen, ja…ikzelf heb daar ook moeite mee, met het vinden van een balans tussen het maar accepteren van ondervonden onrecht, en het bevechten ervan.
Dank je, ik ben er vandaag dus extra vitamines in aan het pompen en ook mezelf beterschap aan het inspreken. Hoop dat ik morgen me weer wat beter voel en de zon kan opsnuiven.
In dit geval, langdurige burenoverlast en stress, heeft het zodanig negatieve effecten op m’n gezondheid en m’n leven de afgelopen vier jaar dat het geen kwestie meer is van een keuze. Er moet wat gebeuren, ik moet daar weg en wel zsm, daar zijn ook huisarts e.a. het over eens.
Een prachtige foto. ook al is geen van de poppetjes scherp. Zijn die no-cure-no-pay-advokaten er al?
Thanks. Ja, het was het effect waar het mij in dit geval om ging, dat vage hoorde er echt bij & foto paste goed bij de titel. 😉
Ik ben ze nog niet tegengekomen; deze advocaat is iemand die ik ken viavia.
ik denk dat de foto goed weergeeft hoe je je voelt. een aanwassende scherpte gewenst 😉
Nou, eigenlijk meer hoe m’n blog(onderwerp) zich voelt. 😉 Al die mensen anoniem in de massa, een nummer, meer niet. Laten we wel zijn, als ik jurist was geweest of invloedrijk, of allebei, dan had Havensteder me allang een ander huis aangeboden.
Ik zou elke week een brief sturen om na te vragen of er al een optie in zicht komt. Totdat ze het zo spuugzat zijn en een oplossong zoeken.
Zij verschuilen zich achter drie aanbiedingen (waarvan twee niet eens officiele aanbiedingen waren) van niet-gelijkwaardige woningen (waarvan een op de vierde etage zonder lift door gezondheidsredenen niet eens kon) en hebben toen gezegd dat ze helemaal niks meer voor me zouden doen als ik die derde niet accepteerde. Dit gebeurde tijdens een tamelijk intimiderend gesprek met de teammanager van Havensteder (ik was toen nog herstellende van een ingreep bij de kaakchirurg). Heb er ook een blog over geschreven.
De advocaat hekelde o.a. die limiet van drie keer, dat slaat nergens op volgens hem, in dit geval gaat het om de belofte dat er een gelijkwaardige woning zou worden aangeboden wat vervolgens niet gebeurd is.
Wat betreft je briefsuggestie: ze negeren me op Twitter als ik hierover tweet en het lijkt erop dat ze ook de woonoverlast coordinator van de deelgemeente inmiddels monddood hebben gemaakt. Na een prettig gesprek waarin hij mij adviseerde om een klacht in te dienen tegen Havensteder, sloeg hij een aantal weken later ineens als een blad aan de boom om.
M.a.w. die brieven gaan dan wrs ook linea recta de prullenmand in.
Die suggestie van Kitty lijkt me nog niet zo’n gekke.
Mee eens, alleen zal het in dit geval wrs niet werken. Zie mijn reactie op Kitty.
Is het voor jou niet mogelijk om van een andere instantie te gaan huren dan?
Ik ben al meer dan een half jaar ontzettend hard bezig om hier weg te komen, woningruil, makelaars, particulieren, advertenties, etc., noem maar op en ik heb het gedaan, heb er ook regelmatig over geblogd. Vooral door het feit dat ik niet in een standaard-hokje pas, een herstartende freelance puzzelmaker ben, val ik voor de meeste makelaars vrijwel meteen af.
Makelaars? Waar ik woon zijn er woningverenigingen. Er wordt nauwelijks via een makelaar verhuurd. Heb er zelf verder niks mee van doen want we hebben een gekocht huis.
In Rotterdam is het zo dat je minstens een jaar of acht ingeschreven moet staan bij een woningbouwvereniging om kans te maken op een redelijk appartement. Ik sta veel korter ingeschreven, dus dat is helemaal geen optie.
lid worden van de woonbond een optie?
zelf vorige week gedaan ivm conflict
Bedankt voor de tip, is mss een optie idd, maar eerst ga ik bellen met de medewerkster van Havensteder die m’n klacht ‘behandeld’ heeft.