Tagarchief: hart

Cirkelredenering?



Circles Joe Satriani

Páts!

Nadat ik vorige keer met O. naar de Bazar was gegaan, lag ik opeens op straat. Dat wil zeggen, m’n fiets ging eerst en ik volgde. Het was onduidelijk waarom ik zomaar als een blok viel, er was niet eens een man in de buurt. ‘Niet alles is verklaarbaar’, troostte ik mezelf en zette het vervolgens uit m’n hoofd.

De laatste tijd gebeuren er op dat gebied wel meer vreemde dingen waarover ik nu niet zal uitweiden. De weg naar een dokter heb ik al ruim twee jaar weten te vermijden, behalve voor een incidentele B12-injectie bij de assistente. Ik heb in m’n leven teveel artsen gezien, gevoeld en gehoord. Als ik nu hoge koorts heb, spreek ik mezelf maar moed in en neem een extra Ibu. Gelukkig komt dat zelden voor.

 

Terwijl ik dit schrijf hoor ik opeens gegil naast me op het terras, ‘wat een klérebeest! Ik draai me om en zie nog net een jongen wegspringen, z’n vriendin vindt het vooral komisch. Hij vertelt dat hij een groot, felgroen monster zag dat volgens hem uit exotischer oorden kwam, geen doorsnee-exemplaar in ieder geval. Ik vraag  benauwd welke richting het beest uit is gegaan en geef toe dat ik ook panisch ben voor alles wat fladdert. Op dat moment voel ik iets kriebelen en sla om me heen. ‘Dat was een pluisje’, zegt de jongen glimlachend. Altijd leuk om een soortgenoot tegen te komen.

Een paar dagen geleden viel ik weer met fiets en al. Ik donderde op de grond en hoorde een voorbijganger roepen ‘gaat het wel?’ Ondertussen kwam ook de benedenbuurvrouw aangesneld en vroeg bezorgd hoe het met me was. Deze keer was ik echt geschrokken, ik voelde me ook een beetje duizelig, m’n knie deed pijn (dezelfde moest het weer ontgelden) en ik besefte dat het niet normaal was om voor de tweede keer zomaar te vallen.

Nu ben ik extra voorzichtig en houd ik mezelf onderweg voor ‘concentreren, niet vallen!’ Ook al kan ik m’n neiging om af en toe keihard te fietsen vaak niet bedwingen. Voorlopig wil ik nog niet dood, eerst dingen afronden met de mensen in m’n hart en een tijdlang onbezorgd-gelukkig zijn. Wie weet.
Marjelle

Foto vanaf minibalkon