In het visrestaurant vraag ik aan de vriendelijke serveerster of ze hier ook een ciabatta-met-kaas hebben. Ze kijkt me een beetje verbaasd aan en gaat het informeren bij de kok. Niet veel later komt ze breed glimlachend terug met het gevraagde broodje. Na m’n wekelijkse bezoek aan de triggerpoint-therapeut ga ik meestal lunchen in een van de restaurantjes vlakbij. Vandaag blaast er een harde, gure wind door Scheveningen-haven, ik twijfel of ik straks nog ga uitwaaien op het strand, al is wégwaaien in dit verband een beter woord. Terwijl ik een hap neem zie ik in het aquarium tegenover me een kreeft drijven, ik wend m’n blik af, dieren horen niet gevangen in glazen huisjes. Ondertussen zingt Rudolph the Red Nosed Reindeer de oren van m’n hoofd, ik heb een hekel aan kerst, dito liedjes en opgeklopte gezelligheid. Sowieso ben ik niet iemand van tradities, regels, hokjes en lijstjes.
Thuis hadden we nooit een kerstboom, m’n moeder vond het te veel gedoe, dus werd er traditiegetrouw elk jaar een stenen kerststalletje van de zolder gehaald en een kerstster op tafel gezet. Nooit begrepen wat daar de lol van was, net zomin als van de nationale aandrang om één keer per jaar naar de nachtmis te gaan of zoveel mogelijk sparren* uit de grond te rukken, ze vervolgens te versieren van piek tot voet en na de kerst weer bij het grof vuil te dumpen. De vrolijke lampjesregen vind ik wel weer een lichtpuntje in deze donkere kille dagen net als lekker eten, maar daar heb je geen kerst voor nodig. Misschien hou ik daarom ook niet van die weeslief!-dagen als moederdag en dierendag waarop mens en dier plotseling overladen worden met cadeaus en aandacht. Probeer gewoon elke dag een ander zo te behandelen als jij zelf behandeld wilt worden, dan zal de wereld er een stuk beter uitzien, denk ik.
Marjelle
* Gratis boom? Zaag een echte dennenboom
Sangin Hossein Eblis ft. Sadegh (mooie Perzische rap)
