Tagarchief: koken

Wat hebben Jamie en Floortje gemeen?

http://www.tompkinsconservation.org/news/wp-content/uploads/2013/12/Screen-Shot-2013-12-12-at-11.34.37-AM.png

Lekker eten is een van m’n favoriete bezigheden, of het nu om een knapperig stokbroodje met kruidenboter gaat of een dampend bord fasolakia vergezeld van een glas retsina. Soms praten mensen zo vol enthousiasme over eten dat het water je al in de mond loopt. Jamie Oliver is zo iemand. Laatst zapte ik langs ‘Jamie’s American Road Trip‘ en belandde in de Amerikaanse keuken, niet die van megaporties en Big Macs, maar een keuken met bijzondere smaken en bereidingswijzen, van spicey soulfood tot Cajun-gerechten. Ik moest opeens aan Floortje Dessing denken die in ‘Floortje naar het einde van de wereld‘ reist naar de meest verlaten uithoeken waar mensen soms jarenlang alleen of met z’n tweeën in de meest primitieve omstandigheden wonen.

Ze hebben voor dit leven gekozen. Een warme douche is er een onbekend fenomeen, boodschappen doe je eens per jaar. Yendegaia in Chili en het kleine Restoration Island in Australië zijn daar voorbeelden van. Helaas heb ik het eerste deel gemist, maar tegenwoordig zit ik aan de buis geplakt als Floortje weer op verkenningstocht uitgaat. Prachtige natuurbeelden die een gevoel van Fernweh oproepen, portretten van markante mensen die hun hart hebben gevolgd. Wat Jamie en Floortje gemeen hebben is hun passie en interesse in andere mensen en culturen. Allebei mensen waar ik graag een keer mee zou gaan eten ergens in nowhere land.
Marjelle

Foto internet

Eetdate

Eten vind ik een van de leukste dingen die er zijn, weliswaar afhankelijk van het soort gezelschap, de ambiance en niet te vergeten de gerechten die op je bord verschijnen. Een echte keukenprinses ben ik niet, ik eet liever dan dat ik kook. Tijdens het samenwonen met m’n liefste ex werd ik vaak culinair verwend, uren stond hij dan in de keuken en creëerde te midden van steeds groter wordende stapels afwas de lekkerste dingen. Het werd weleens zo laat dat m’n honger allang was gestild door een aantal glazen wijn, maar gezellig was het altijd. Sinds ik alleen woon maak ik het mezelf makkelijk, eenvoudige gerechtjes zoals een vegahamburger met verse sperzieboontjes en gebakken tomaten, een biotartaartje met wortels en een plukje peterselie of nog simpeler een uitsmijter.


Tafeldekken sla ik over, soms is het eten al bijna op voordat ik goed en wel zit. Het doet me denken aan m’n oma die af en toe de eettafel zelfs niet haalde, van haar heb ik ook de voorliefde voor after-dinner-sweets geërfd. Sinds kort is in dit patroon enige verandering gekomen, ik heb namelijk het tv-programma ‘Dinner Date’ ontdekt. Daarin kiest een hoofdpersoon uit vijf menu’s de drie die het meest aanspreken, vervolgens wordt er voor hem of haar gekookt door de vrouwen of mannen die achter de menukaart schuilgaan. Het is lekker relaxed eten terwijl aparte combinaties en smaken voorbijkomen, ik mensen zie klikken of botsen en af en toe nieuwe ideeën opdoe. Ik heb weer meer zin gekregen om te koken en anderen mijn favoriete gerechten voor te zetten.
Marjelle

The Vegetable Orchestra