Tagarchief: fasolakia

Wat hebben Jamie en Floortje gemeen?

http://www.tompkinsconservation.org/news/wp-content/uploads/2013/12/Screen-Shot-2013-12-12-at-11.34.37-AM.png

Lekker eten is een van m’n favoriete bezigheden, of het nu om een knapperig stokbroodje met kruidenboter gaat of een dampend bord fasolakia vergezeld van een glas retsina. Soms praten mensen zo vol enthousiasme over eten dat het water je al in de mond loopt. Jamie Oliver is zo iemand. Laatst zapte ik langs ‘Jamie’s American Road Trip‘ en belandde in de Amerikaanse keuken, niet die van megaporties en Big Macs, maar een keuken met bijzondere smaken en bereidingswijzen, van spicey soulfood tot Cajun-gerechten. Ik moest opeens aan Floortje Dessing denken die in ‘Floortje naar het einde van de wereld‘ reist naar de meest verlaten uithoeken waar mensen soms jarenlang alleen of met z’n tweeën in de meest primitieve omstandigheden wonen.

Ze hebben voor dit leven gekozen. Een warme douche is er een onbekend fenomeen, boodschappen doe je eens per jaar. Yendegaia in Chili en het kleine Restoration Island in Australië zijn daar voorbeelden van. Helaas heb ik het eerste deel gemist, maar tegenwoordig zit ik aan de buis geplakt als Floortje weer op verkenningstocht uitgaat. Prachtige natuurbeelden die een gevoel van Fernweh oproepen, portretten van markante mensen die hun hart hebben gevolgd. Wat Jamie en Floortje gemeen hebben is hun passie en interesse in andere mensen en culturen. Allebei mensen waar ik graag een keer mee zou gaan eten ergens in nowhere land.
Marjelle

Foto internet

Dat wordt buffelen!

Scheepjes kunnen leuk zijn, vooral aan de vissersboten in Griekenland die tussen de eilandjes door pendelden heb ik goede herinneringen. Van een zeilva-kantie lang geleden herinner ik me daarentegen vooral de kou, de saaie theorie-lessen en de veel te korte hete douches waaronder ik weer een beetje tot leven kwam. Varen van Angina naar Angistri zoals die keer met ex-liefste vriend, dat zou ik wel weer willen en dan uitpuffen in de warme schaduw bij een bord fasolakia en een of meer glazen retsina. De zoete smaak van herinneringen.

Aan dit alles dacht ik toen ik hoorde dat de Buffel Rotterdam ging verlaten. Op de laatste dag besloot ik nog even van mijn Rotterdampas te profiteren en een gratis kijkje te nemen aan boord. Ik klauterde ladders op en af, kwam onder-weg een hevig blazende zeeman tegen en een paar kinderen die net als ik wilden voelen of de erwtensoep en het brood op de feestelijk gedekte tafel wel écht wa-ren. Het is dan ook geen toeval dat ik ooit een museumsuppoost hijgend in m’n nek kreeg toen ik met m’n vinger naar een schilderij prikte. Leuk dat kijkje bin-nenboord. De mannen op de foto zijn overigens niet echt, dat zag ik wel meteen.
Marjelle

Museumschip ‘Buffel’ naar Hellevoetsluis Dichtbij 07-01-2013

Foto gemaakt in Museumschip Buffel

Liever verliefd?

Met mijn gedachten ergens anders ben ik altijd overal, deze spreuk van Loesje is mij op het lijf geschreven. Als ik de fiets in het gras zet en het nest met mamaooievaar bekijk dat zich aftekent tegen de strakblauwe lucht komt opeens de herinnering aan Angistri in me op, een toen nog ongerept Grieks eilandje waar ik ooit was met ex-liefste vriend Hans. Ik proef haast de fasolakia, drink bijna een slokje retsina en geniet net niet van het uitzicht op de baai. Vervolgens dwalen mijn gedachten naar Glil Yam, een van de kibboetsen waar ik geweest ben. Weer zie ik het knappe gezicht van Uri voor me, vakantieliefje met mooie donkere krullen, een echte macho toen al, hij net 16 ik 19.


Het gedachtesprongetje naar Martin, mijn eerste liefde
, is gauw gemaakt. Ik ging juist naar Israel om hem te vergeten nadat er een eind was gekomen aan onze relatie op mijn verjaardag. Ik herinner me een foto waarop ik bruinverbrand in rode bikini op het harde kibboetsbed zit, stokbrood en chocola in een hand, de toekomst aan m’n blote voeten. Cuby en Martin zijn ook onlosmakelijk verbonden, ik heb dat bluesnummer grijs gedraaid toen ik erachter kwam dat hij was vreemdgegaan. Ik toen nog zo jong en onervaren, vol vertrouwen, hij een aantal jaar ouder, energiek en lief, maar ook onbetrouwbaar. Geen toeval dat ik daarna een lange periode alleen maar korte relaties heb gehad. Allerlei namen schieten door m’n hoofd, hoe zou het nu met Louis gaan of met Delano? Ik zou ze allemaal best nog één keer willen zien.
Marjelle

The Fun Powder Plot Wild Beasts

* ‘Liever verliefd’ naar het boek van Simone Lensink en de gelijknamige film van Pim van Hoeve

Persoonlijk record!

Wat is het benauwd, ik sla de deken van me af en kruip weg onder het dekbed. M’n voorhoofd gloeit, m’n rug doet pijn, maar ook m’n vingers stribbelen tegen als ik ze strek. Langzaam dringt tot me door dat ik koorts heb én vandaag jarig ben. Het doet me terugdenken aan afgelopen kerst en oud en nieuw, toen wist ik nog weinig van schildklieren en begreep niet waarom ik om de haverklap ziek was. Inmiddels blijkt het een met het ander samen te hangen, zoals zo vaak. Voorzichtig sla ik m’n benen over de rand en voel ze bijna onder me vandaan glijden. Een ding is meteen duidelijk, jarig is op dit moment van ondergeschikt belang, ik moet eerst proberen deze griepaanval weer te overleven en vervolgens m’n lichaam in een gezonder gareel zien te krijgen.


Nu begrijp ik waarom ik het gisteravond opeens niet meer koud had en me beter leek te voelen dan de dagen ervoor, het was een korte opleving. Even dacht ik dat er een stijgende lijn in zat en was al blij dat ik geen wattenhoofd en tintelingen had, wat ik ook tegen M. zei, een van de weinige mensen die werkelijk weet wat vriendschap inhoudt. Niet te vergelijken met vandaag, nu ben ik te ziek om iets te doen. Een paar woorden kwamen in me op daarstraks in bed: ‘rust, vitamines, aan leuke dingen denken’. Laat ik daar eens mee beginnen en in die volgorde. Wat zal ik kiezen om bij weg te dromen, prachtige zonovergoten stranden, heerlijke Griekse boontjes, mooie mannen of gewoon een combinatie van…
Marjelle

Andere namen Herman van Veen

Foto Witold Riedel