Tagarchief: soif

Schrijven valt niet mee op een dobberend terras, wel leuk om ergens terecht te komen waar je niet naar op zoek bent.

Toen ik vanmiddag rood en warm bij het Vroesenpark aankwam en aan een meisje vroeg waar de terrasjes zich verstopt hadden, kreeg ik in plaats van een eenvoudig ‘die zijn er niet’ een uitgebreid antwoord. Ze nam me mee door Rotterdam-terrasland, we bespraken de diverse locaties aan de Oude Haven, Kralingse plas en Nieuwe Maas. Alleen in Blijdorp wist ze er geen.* ‘Ik woon vlak bij het park en neem altijd m’n eigen drank mee’, zei ze haast verontschuldigend. Ik was alweer doorgefietst toen ik haar hoorde roepen ‘Delfshaven is ook heel mooi!’

Na diverse omzwervingen bereikte ik Delfshaven, historisch stukje Rotterdam. Een van de eerste dingen die me opviel, behalve de oude rustieke pandjes en dito geveltjes, was een halfverscholen terras aan het water. Ook de naam trok onmiddellijk m’n aandacht, Soif dat had ik inderdaad. Voorzichtig liep ik het smalle wenteltrapje af, het terras lag er een beetje verloren bij, alsof het wilde zeggen ‘hou me gezelschap, ik lig hier niet voor niets, zie je niet hoe mooi ik ben’. Op dat soort momenten verwacht ik altijd dat er een enge hond uit het niets op me af komt stormen. In plaats daarvan zag ik een paar lachende gezichten tussen het groen van de patio heen schemeren.

Schitteringen op het water, een stralende zon, er hing een lome warmte om me heen daar op dat drijvende terras, af en toe voelde ik een golfje tegen de tafel aanduwen en zag de thee even opschrikken in z’n glas. Ik dacht terug aan daarnet toen ik met m’n fiets aan de hand via het Heemraadsplein naar Delfshaven liep, de sfeer was anders onderweg, minder gemoedelijk dan in Crooswijk waar ik woon, winkeltjes oogden armoediger, meer junkies op straat. Er klonk opeens een zinnetje in m’n hoofd, ‘ik voel me een buitenlander’. Iets dat niet zozeer te maken had met nationaliteit of cultuurverschil, veel meer met een gevoel van ‘zij en wij’ en heel even hoorde ik bij ‘zij’.
Het zomert in Rotterdam, dat is een van de zekerheden van vandaag, dat ik hier terugkom om scholfilet te eten overgoten met homemade remouladesaus in het gezelschap van een lief iemand is ook een feit.
Marjelle

Pink Floyd

De titel stond op de AVR-megatanker die vanmiddag voorbijstoomde

* Na de zomer komt er een Theeschenkerij