Tagarchief: pink floyd

De Antikerst

M’n afspraak om kerstdag één naar Hollandsche Rading te gaan ging niet door hoorde ik een paar dagen vantevoren, T. was ziek geworden. Ik had al een bijzondere B&B in Hilversum op het oog, waar ik zelfs toen ik nog in Weesp woonde een keer naartoe wilde. (Maar die was volgeboekt.) Een andere vriendin lag met koorts in bed en kreeg als klap op de vuurpijl ook nog familie te logeren, dus dat was zeker geen optie. ‘Ik hou een dekbeddag’, dacht ik, ‘als ik de volgende ochtend m’n ogen loom weer opendoe is dat samen-knus-onder-de-ballenboomgedoe weer voorbij’, en vergat dat er ook nog een kerstdag twee komt.

 

I., degene met koorts en familie, had me op kerstavond nog gestimuleerd om er in ieder geval uit te gaan, de glijsneeuw in en dan voorzichtig foto’s maken. Met haar woorden in m’n hoofd wandelde ik de volgende middag naar buiten, glibberde over de stoep op weg naar m’n eerste vliegles. Met de camera in m’n inmiddels verkleumde handen probeerde ik de vogels te vangen die door de lucht zweefden, over elkaar heen buitelden en af en toe een snoekduik namen. zoom-in, zoom-uit, klik-klik-klik… ‘Ooit moet er toch een behoorlijke bijzitten’, dacht ik. (Je denkt wat af met kerst.) Inmiddels waren m’n schoenen doorweekt en voelde ik ook m’n sokken nat worden, het was tijd om weer naar huis te gaan.

Diezelfde kerstavond had ik een telefoongesprek met A. waar ik een aantal keer mee had gemaild. Hij schreef dat zijn afspraak eerste kerstdag ook niet doorging en of ik zin had om langs te komen. Toen ik hem sprak, kwam hij heel anders over dan ik hem op basis van z’n blog had ingeschat en bleek ook een paar borrels verder. (Nu hoeft dat geen probleem te zijn.) Na een paar opmerkingen die nogal bot klonken, begon bij mij de animo te zakken. Omdat hij op het punt stond met vrienden weg te gaan, stelde hij voor om de volgende middag terug te bellen. ‘Oké’, zei ik, want ondanks het wat vreemde gesprek was ik toch wel benieuwd naar zijn nuchtere ik en andere kanten.

Anderhalf uur later legde ik kerstdag één met een knorrende maag de telefoon neer, hoogste tijd om een visburger in de pan te gooien. (Ooit wil ik weer eens fonduen.) Sommige dingen bleken verkeerd overgekomen, één ding is zeker, de man aan de andere kant was allesbehalve saai. Van een afspraak is het die avond niet meer gekomen, maar als hij in Rotterdam had gewoond was ik graag een glas rode wijn met hem gaan drinken.
Marjelle

Happy Xmas John Lennon

‘Slaap lekker ding’

Terwijl Chi Coltrane me toezingt en ik in een roomboterkoekje bijt waar ik eigenlijk niet zo dol op ben, denk ik aan jou. We hebben elkaar vandaag voor het eerst ontmoet en moesten even wennen. Je bent ook veel jonger, steviger en voelt heel anders dan de vorige. Het is altijd een beetje aftasten in het begin.
‘Wat was het lekker om even buiten te zijn’, ik had niet gedacht dat ik dat ooit nog zou zeggen op een herfstige middag in november. Het was zo’n zacht weer, maar misschien lag het aan mij en had ik een paar laagjes teveel aan. Ik hou van zacht in bijna al z’n verschijningsvormen en begin wat woordjes neer te krabbelen. M’n gedachten dwalen terug, ‘ja, ik kom je zo ophalen!’


Als ik de winkel weer binnenloop, sta je trappend van ongeduld op me te wachten. Eerst nog een imposant hangslot kopen zodat dieven zich wel drie keer bedenken voordat ze jou van je paal losrukken. Fietstassen moeten er ook nog komen, want dat gesleur met plasticzakken aan je stuur vind je helemaal niks. Helaas moet je nog wel een nachtje blijven, want daarnet besefte ik dat ik onmogelijk met twee verschillend formaat fietsen aan de hand naar huis kan lopen. Gelukkig ben je niet zo alleen tussen al die andere.
 ‘Dag lieve gazelle, tot morgen!’
Z’n koplampje knippert heel even.

Marjelle

Bike Pink Floyd

‘Hier vaart een file van 16 vrachtauto’s’

Schrijven valt niet mee op een dobberend terras, wel leuk om ergens terecht te komen waar je niet naar op zoek bent.

Toen ik vanmiddag rood en warm bij het Vroesenpark aankwam en aan een meisje vroeg waar de terrasjes zich verstopt hadden, kreeg ik in plaats van een eenvoudig ‘die zijn er niet’ een uitgebreid antwoord. Ze nam me mee door Rotterdam-terrasland, we bespraken de diverse locaties aan de Oude Haven, Kralingse plas en Nieuwe Maas. Alleen in Blijdorp wist ze er geen.* ‘Ik woon vlak bij het park en neem altijd m’n eigen drank mee’, zei ze haast verontschuldigend. Ik was alweer doorgefietst toen ik haar hoorde roepen ‘Delfshaven is ook heel mooi!’

Na diverse omzwervingen bereikte ik Delfshaven, historisch stukje Rotterdam. Een van de eerste dingen die me opviel, behalve de oude rustieke pandjes en dito geveltjes, was een halfverscholen terras aan het water. Ook de naam trok onmiddellijk m’n aandacht, Soif dat had ik inderdaad. Voorzichtig liep ik het smalle wenteltrapje af, het terras lag er een beetje verloren bij, alsof het wilde zeggen ‘hou me gezelschap, ik lig hier niet voor niets, zie je niet hoe mooi ik ben’. Op dat soort momenten verwacht ik altijd dat er een enge hond uit het niets op me af komt stormen. In plaats daarvan zag ik een paar lachende gezichten tussen het groen van de patio heen schemeren.

Schitteringen op het water, een stralende zon, er hing een lome warmte om me heen daar op dat drijvende terras, af en toe voelde ik een golfje tegen de tafel aanduwen en zag de thee even opschrikken in z’n glas. Ik dacht terug aan daarnet toen ik met m’n fiets aan de hand via het Heemraadsplein naar Delfshaven liep, de sfeer was anders onderweg, minder gemoedelijk dan in Crooswijk waar ik woon, winkeltjes oogden armoediger, meer junkies op straat. Er klonk opeens een zinnetje in m’n hoofd, ‘ik voel me een buitenlander’. Iets dat niet zozeer te maken had met nationaliteit of cultuurverschil, veel meer met een gevoel van ‘zij en wij’ en heel even hoorde ik bij ‘zij’.
Het zomert in Rotterdam, dat is een van de zekerheden van vandaag, dat ik hier terugkom om scholfilet te eten overgoten met homemade remouladesaus in het gezelschap van een lief iemand is ook een feit.
Marjelle

Pink Floyd

De titel stond op de AVR-megatanker die vanmiddag voorbijstoomde

* Na de zomer komt er een Theeschenkerij