Tagarchief: schip

Dat wordt buffelen!

Scheepjes kunnen leuk zijn, vooral aan de vissersboten in Griekenland die tussen de eilandjes door pendelden heb ik goede herinneringen. Van een zeilva-kantie lang geleden herinner ik me daarentegen vooral de kou, de saaie theorie-lessen en de veel te korte hete douches waaronder ik weer een beetje tot leven kwam. Varen van Angina naar Angistri zoals die keer met ex-liefste vriend, dat zou ik wel weer willen en dan uitpuffen in de warme schaduw bij een bord fasolakia en een of meer glazen retsina. De zoete smaak van herinneringen.

Aan dit alles dacht ik toen ik hoorde dat de Buffel Rotterdam ging verlaten. Op de laatste dag besloot ik nog even van mijn Rotterdampas te profiteren en een gratis kijkje te nemen aan boord. Ik klauterde ladders op en af, kwam onder-weg een hevig blazende zeeman tegen en een paar kinderen die net als ik wilden voelen of de erwtensoep en het brood op de feestelijk gedekte tafel wel écht wa-ren. Het is dan ook geen toeval dat ik ooit een museumsuppoost hijgend in m’n nek kreeg toen ik met m’n vinger naar een schilderij prikte. Leuk dat kijkje bin-nenboord. De mannen op de foto zijn overigens niet echt, dat zag ik wel meteen.
Marjelle

Museumschip ‘Buffel’ naar Hellevoetsluis Dichtbij 07-01-2013

Foto gemaakt in Museumschip Buffel

Schip met geld?

Klik op de foto voor het antwoord van Loesje

Wende Snijders live

Rots in de branding

Holland-Amerika: 1-0

Zou Chalet Suisse inmiddels heropend zijn, vraag ik me af op de terugweg van Het Park naar de bebouwde wereld. Ik heb warme herinneringen aan dat idyllisch gelegen restaurant. Ooit heb ik er met m’n eerste liefde, Martin uit Zuid, heerlijk gefondued. Het was romantisch, een woord dat ik zelden of nooit gebruik, het is zo’n beetje het equivalent geworden van ‘kaarsen, wijn & toastjes met’. Uiteindelijk gaat het vooral om je partner van dat moment en de al dan niet hogere sferen waarin je verkeert.

Opeens hoor ik een zware fluit en zie in de verte een gevaarte voorbijkomen. Zonder nadenken versnel ik  en race het schip achterna. Harder, harder, nog harder wil ik. Als ik eenmaal hijgend op de kade aankom waar een aantal fotografen met megalenzen en dito statieven op hun gemak plaatjes staan te schieten, kan ik nog net een foto van de ms Rotterdam maken. Weer moet ik om mezelf lachen, het is voor het eerst dat ik probeer een boot in te halen. En dat op de fiets.
Marjelle

The sea Morcheeba

Op ramkoers…

‘Zulk zwoel zonnig zacht zalig paasweer zien we zelden’ kopte de Volkskrant vrijdag, diezelfde dag hing ik over de reling, m’n camera bungelend om m’n nek. Ik zag Rotterdam steeds kleiner worden en ten slotte helemaal vervagen. Met de Waterbus, de leukste verbinding tussen Rotterdam en Dordrecht, meer je een uur later aan op de Merwekade. Er stond een harde wind en ik moest me af en toe met beide handen vastgrijpen om niet van het fietsendek afgeblazen te worden. Van fotograferen kwam deze keer dan ook niet veel terecht. Opeens kreeg ik een leuk scheepje in m’n vizier voorafgegaan door drie bijna identieke sloepjes. Terwijl ik een paar plaatjes schoot, gebeurde er plotseling van alles tegelijk. De tegemoetkomende rijnaak ramde de kleintjes, die alle kanten opvlogen.

De man naast me begon te roepen en te zwaaien ‘sukkels, kijk toch uit! Wat zijn jullie aan het dóen!!’ De boot koerste vervolgens af op het moederscheepje waar inmiddels iedereen in rep en roer was en schampte het in ’t voorbijgaan. Heel onwerkelijk als je plotseling zulke beelden voor je camera krijgt, het is net als in een film met jou als toeschouwer. Links van me dobberde een nu eenzaam sloepje, het scheepje zelf was inmiddels naar de kant gevaren. Verder leek er gelukkig niet veel aan de hand en de Waterbus vervolgde onverstoorbaar z’n weg. In plaats van bij het Veerhuis wat te gaan drinken was er het plan om door te fietsen naar Villa Augustus met z’n tuin, kassen en leuke terras. Mooi idyllisch plekje, alleen heb ik zelden zo’n chaotische en ongeïnspireerde bediening meegemaakt, voor de personeelschef in kwestie heb ik nog wel een paar tips.
Marjelle

Blueberry Tree Husky Rescue

[slideshow]