Nieuwsgierig geworden naar de parel aan de Maas besluit ik voor de tweede keer met de Aqualiner naar Heijplaat te varen. Toeval bestaat niet, op het dek zie ik dezelfde vrouw staan als de vorige keer, de Heijplaatse die me op het rivierstrand opmerkzaam heeft gemaakt. Na een zonnige overtocht waarbij ik alles fotografeer wat los- en vastzit op het water legt ze me uit hoe ik vanaf de RDM Campus naar het strandje moet rijden. Een aparte gewaarwording om op dit eiland rond te fietsen, een soort van miniatuur-Rotterdam met vriendelijke mensen en een rustige dorpskern.
Een van de voorbijgangers aan wie ik de weg naar het strand vraag, vertelt ‘ik woon hier al 56, nee, 57 jaar en ik komt er haast nooit’, ondertussen snuffelt haar hond nieuwsgierig aan m’n broekspijp. Ik ga op zoek naar het door haar beschreven ‘poortje in het groen’. Als ik dat eenmaal gevonden heb en het smalle bospaadje op fiets maak ik bijna weer rechtsomkeer. De Strand-pijl wijst naar een nabijgelegen boerderij en ik ben bang om weggeblaft te worden door een enge hond. Ik verman me en rijd het kronkelige pad af waarna ik opeens oog in oog kom te staan met de parel aan de Maas. Zand, zee, zon… Rotterdam op haar best. In het Dokkaffee sluit ik even later deze zonovergoten middag af met Earl Grey en kaascroissant, in m’n gedachten was ik even op vakantie.
Marjelle
Groet Chris Chameleon