Tagarchief: metallica

Op het puntje van m’n stoel

‘Naked’ kwam voorbij op het opname-overzicht van m’n digitale videorecorder, ik scrolde verder langs ‘Budrus’ tot ik bij ‘Klass’ aankwam, een Estlandse film. Heb ik daar wel zin in, vroeg ik me af. In een opwelling klikte ik op OK en zag vervolgens de tekst ‘Gebaseerd op waargebeurde feiten‘ op m’n tv-scherm verschijnen. Heb je ook niet-waargebeurde feiten ging het nog even door m’n hoofd, maar algauw werd ik meegezogen door de acteurs* en het verhaal. Griezelig levensecht vertolkt, aangrijpend die eenzaamheid, het anderszijn, de wanhoop van de eenling enerzijds en de pesterijen, de onverschilligheid en de wreedheid van de groep anderzijds.

Flarden van m’n schooltijd komen naar boven, die periode tussen m’n twaalfde en m’n veertiende, een paar voorvallen staan in m’n geheugen gegrift, ook de namen herinner ik me nog, Michiel M., klein voor z’n leeftijd, intelligent, achterbaks en dommekracht Colin C., groot en sterk. De rest is vaag, m’n onderbewuste heeft het geblokkeerd. Wel weet ik nog de tranen die vloeiden bij tekenles, spullen die de lucht in vlogen, klemgezet worden en het vreselijk eenzame gevoel van bij niemand terecht kunnen. Nooit, nooit meer naar school willen. Was het zo erg? Ja. Is het hiermee te vergelijken? Nee. Dit is vele malen erger.


Deze film neemt je mee in het leven van twee zestienjarige jongens. De een, Joosep, wordt getreiterd, de ander, Kaspar, gaat hem uiteindelijk verdedigen wat hem door de leider van de klas bepaald niet in dank wordt afgenomen. Als er iets duidelijk wordt is het wel dat vernedering een van de ergste dingen is die je een ander aan kunt doen. Tegelijkertijd is het ook duidelijk dat zonder laffe meelopers dit soort leiders geen levensvatbaarheid hebben, iets wat evenzeer geldt voor mensen die stoken en voor roddelbladen als Privé. Ze zijn niets zonder een gewillig publiek dat elke leugen voor zoete koek slikt en verlangt naar meer. De vraag is wie erger is, de klootzak die alles loopt uit te lokken of het braafste jongetje van de klas dat goede cijfers haalt terwijl achter die façade een gemeen mannetje schuilt. Aan het einde van de film, ik kan me niet herinneren dat ik ooit eerder die emotie heb gevoeld, wilde ik ze ook neerknallen. Vooral díe twee.
Marjelle

* De film ontstond uit dramaworkshops met scholieren

Nothing Else Matters Metallica

Foto Internet

eXtreem!

Terwijl de adrenaline nog nasmeult, ik heb een hekel aan onrecht, beland ik midden in een pinguïnkolonie op Antarctica. Zoveel ongerepte schoonheid, wat een schril contrast met de mentaliteit die sommige fora- en blogbezoekers kenmerkt. ‘Ik laat m’n avond toch niet vergallen door virtuele onbekenden’, spreek ik mezelf streng toe, ‘terwijl er zoveel moois te zien is’. Enigszins geagiteerd nog kijk ik verder naar de adembenemende documentaire March of the penguins over het wel en wee van keizerpinguïns tijdens hun honderden kilometerslange barre tocht over de zuidpool op weg naar hun traditionele broedplaats. Minpunt vind ik Urbanus als komisch bedoelde voiceover, hij babbelt door de mooiste beelden heen en doet daarmee afbreuk aan de film.

“Elk jaar gaan ze op reis, op zoek naar een partner. Twintig dagen en nachten trekt de keizerspinguïn door een landschap waarin geen enkel ander wezen kan overleven. Daar in de bittere kou overwint de warme liefde.”


Het blijft koud vanavond, nadat ik afscheid heb genomen van de pinguïns en hun pluizige kuikens kom ik in Terzake in metersdikke stuifsneeuw terecht. In de documentaire Steep wordt een beeld gegeven van ‘extreme skiing’ ver van de drukbevolkte pistes. Bill Briggs is ermee begonnen in 1971, in zijn skisporen volgden een aantal thrillseekers die in de docu vertellen over hun passie en de gevaren ervan.
Al past een zinderend woestijnlandschap met appaloosa’s veel meer bij me, toch begin ik steeds meer te begrijpen welke aantrekkingskracht de uitgestrekte ijsvlaktes op mensen kunnen hebben. Het moet een machtig gevoel zijn om helemaal alleen boven op een steile ijstop te staan met een eindeloze sneeuwdeken aan je voeten en vervolgens over de ijzige flanken weg te schieten… Dat geeft ook een adrenalinestoot, gelukkig een heel andere dan in het begin.
Marjelle

Nothing else matters Metallica

Foto’s ‘March of the penguins’ en ‘Steep’: Internet

Bloggers in beelden (21) – Less is more

1 Take a walk on the wild side…



blogger foto 1 draver


2 dust to dust



blogger foto 2 kuifje simon


3 sandman



blogger foto 3 sjaal


minifotoserie

bloggers in beeld (1) – lookalike blew n.v.t.

bloggers in beeld (2) – bit by bit telmiep ina dijstelberge

bloggers in beeld (3) – flowerpower annet lemaire ina dijstelberge

bloggers in beeld (4) – ik kom een druppel later beus & frans muthert ina, bart, cees

bloggers in beeld (5) – i want to ride my bicycle jeetjemina aad verbaast

bloggers in beeld (6) – under my wings de stripman aad verbaast

bloggers in beeld (7) – bambi rein-john scholtens aad verbaast

bloggers in beeld (8) – golfjes bart bart

bloggers in beeld (9) – kwáák! vroems aad verbaast
bloggers in beeld (10) – lief² marjelle annet 
bloggers in beeld (11) – nimf gus bolden john wervenbos
bloggers in beeld (12) – dobber ewil ina dijstelberge
bloggers in beeld (13) – black is beautiful! the tree bart
bloggers in beeld (14) – ‘chop chop’ kokopelli ate
bloggers in beeld (15) – living on the edge trekmoment kokopelli
bloggers in beeld (16) – aan de kralingse plas maria-dolores nico
bloggers in beeld (17) – de botanische kat kees smit thera 

bloggers in beeld (18) – schelpenzand paco painter ina dijstelberge

bloggers in beeld (19) – verdronken vlinder coby bart, ijskastmoeder 

bloggers in beeld (20) – mystery man lokhof nico

Deze keer drie foto’s, ik kon niet kiezen, de een was te makkelijk, de andere te moeilijk, vandaar dat het een Bloggers in beelden is geworden waarbij het om drie verschillende bloggers gaat. Misschien wat verwarrend, but well such is life. *grin*

Het draait om de foto’s, muziekkeuze, titels & tags staan er los van.

Muziek o.a.
Amen Jolie Holland