Tagarchief: Neske Beks

‘Eigen volk’

M’n hoofd staat momenteel meer naar een luchtige film of ontspannende animatie dan naar een documentaire. Al kijk ik die regelmatig met veel plezier, met name de Canvas-uitzendingen zijn vaak erg goed. Toch overweeg ik om deze keer het vpro-programma ‘Eigen volk’ van Neske Beks aan me voorbij te laten gaan ondanks het intrigerende verhaal. Een familiekroniek waarin de geschiedenis van de Vlaams-Afrikaanse arbeidersfamilie van de regisseuse gevolgd wordt. Snotterend pak ik de zoveelste Kleenex, inmiddels lopen de tranen letterlijk over m’n wangen. Aangezien de film waarin ik beland ben m’n aandacht niet kan vasthouden en ik geen energie heb om iets anders te zoeken, zap ik langs wat zenders.

De griep die op m’n verjaardag is begonnen is met recht de ergste die ik ooit heb gehad. Voor het eerst kwamen de hoestbuien al na één dag, later aangevuld met niesbuien, inmiddels ben ik een nies of honderd verder de afgelopen dagen. Alles doet pijn, spieren liggen in een kramp, liggen gaat moeizaam, zitten ook. Zeer tegen m’n gewoonte in slik ik nu elke dag pijnstillers, deels om de koorts in bedwang te houden, deels om m’n spieren af en toe te ontkrampen en een tijd geen pijn te hebben. Ik ben bijna uitgezapt als ik opeens een Vlaams accent hoor, meteen is duidelijk dat het de bewuste vpro-documentaire is. Geen idee hoe lang het programma al bezig is, ik vergeet even alles om me heen en blijf geboeid kijken tot de laatste minuut.

Wat kun je er nog meer over zeggen, behalve dat het ontroerend is, gaat over echte mensen met echte gevoelens, sober in beeld is gebracht, liefdevol gemaakt en deprimerend op momenten. De ziekenhuisscène op het einde met de oude Flor deed me aan m’n eigen vader denken, een schim na de operatie, en aan de moeizame communicatie tussen ons.  De beelden waarop te zien is hoe blij en trots Abdoulaye is als z’n papa voor het eerst in jaren langskomt bij het café waar hij werkt zijn indringend. ‘Iedereen zit op iedereen te wachten’, zeggen de hoofdpersonen aan het slot tegen elkaar. Wat jammer dat het soms zelfs een leven lang duurt, denk ik.
Marjelle

Wizard Flurry Home Mariee Sioux

Het Vlaams Belang belooft terugkeer-politiek,
maar waar moet ik dan naar terug dan, want ik ben van hier.
Ik kan niet terug naar Afrika, want ze hebben geen Vlaams bier
en ik heb nooit getwijfeld over België

Uit een van de meeslepende nummers in de docu (helaas niet te vinden op Youtube)