Een muisgrijze lucht en water dat met bakken uit de hemel valt, het is echt hondenweer. Vandaag moet ik in Amsterdam zijn. Weer of geen weer, zin of geen zin, ik moet er doorheen. Voordat ik de deur uit vlieg kijk ik nog even op Twitter. Ik zie de hashtag #zwerfboekendag voorbijkomen en besluit nog snel een boek uit de kast te halen en dat in de trein voor een willekeurige passant achter te laten.*
Wie weet kan ik iemand blij maken met het ‘Verzamelde werk’ van Willem Elsschot. Het ingebonden exemplaar heb ik ooit van een vriend gekregen en nooit uitgelezen. Ik hijs me in een te grote regenbroek en jack, trek een wollen muts over m’n oren en wikkel een sjaal om m’n hoofd, klaar om de natte wereld te betreden. Op m’n schoenen na, die zijn niet waterbestendig. Ik heb dan ook voor alle zekerheid een reservepaar plus extra sokken en handdoek bij me.
Op perron 4 van station ‘s-Hertogenbosch is het druk, een aantal verregende mensen staat op een kluitje. Alles is grijs en grauw, Nederland op z’n deprimerendst. Alleen het meisje van de kiosk is vrolijk en behulpzaam. Ze biedt aan om m’n croissant nog even in een warmhoudbak te leggen voordat de trein komt en samen houden we de klok in de gaten. Een lichtpuntje op een donkere dag. Dag lief kioskmeisje, de NS mag blij met je zijn.
Eenmaal in de trein leg ik het boek op een leeg tafeltje vlakbij, boven op een plastic zak zodat het makkelijk mee te nemen is en droog in een andere boekenkast belandt. Ik hou het tafeltje in de gaten en merk dan dat zo’n vreemd boek juist afschrikt. Als mensen het zien liggen lopen ze snel door. Op een bepaald moment wil een vrouw er gaan zitten en zegt de man naast haar dat die plaats bezet is. In m’n beste Engels probeer ik ze vervolgens duidelijk te maken dat het vandaag zwerfboekendag is.
‘Er zit niemand, je mag het boek gewoon meenemen, hoor’, zeg ik ook tegen de andere passagiers. Om me heen zie ik alleen maar vraagtekengezichten en ik krijg het er een beetje warm van. Aangezien niemand begrijpt wat de bedoeling is pak ik het boek weer terug en schrijf er een briefje bij, ondertekend met Veel leesplezier! Marjelle. Het zou toch jammer zijn als Willem Elsschot aan het eind van de dag onopgemerkt in een vuilniszak eindigt.
Marjelle
* Zwerfboekendag wordt de 13de dag van elk nieuw kwartaal gehouden (4x per jaar)
Foto Pixabay
Anders had je hem mee terug naar huis kunnen nemen. Zulke slechte literatuur is het niet :-).
Ja, ik blijf daar op en neer sjouwen. 😉 Ik heb toch wel een andere smaak.
Wat schrijf je leuk en mooi. Ik ga je blog bij mijn favorieten zetten.
En leuk dat je aandacht besteed aan de zwerfboekendag. 🙂 Thanks voor het delen van mijn link!
Bedankt voor je leuke reactie & graag gedaan!
Ik had er ooit, vaag, van gehoord, zwerfboeken, maar wist er verder niks van.
Ik vind het zo’n leuk idee, dat ik het zelf ook wil gaan doen. Het wordt alleen geen openbaar vervoer, maar misschien is ons overdekte winkelcentrum, met bankjes en zitjes, wel een optie.
Het komt in ieder geval in mijn agenda te staan, nu ‘alleen nog’ even kandidaten selecteren, hier thuis… 🙂
Ik ook niet idd. Dat klinkt als een goed idee om het in jullie winkelcentrum te doen. Mss dan ook nog wat medezwerfboekuitdelers vinden en dan je eigen kandidaten uit de boekenkast halen. 😉
Ik laat zo af en toe ook een uitgelezen boek ergens achter. Op stations, in trein of bus, bovenop of naast afvalcontainers. Ik vind het een leuk idee dat anderen nog iets hebben aan een boek dat ik al heb gelezen. Er zijn ook zwerfbiebs op sommige plekken. Daar kun je een boek brengen, maar ook halen. Ook al zo’n leuk initiatief.
Ja, dat vind ik ook een leuk idee dat anderen er nog iets aan hebben. Second life for books. 😉 Zwerfbiebs klinkt ook goed.
In België laat je je boek(en) achter in daartoe bestemde kastjes. Dat kan om het even wanneer. En uiteraard mag je dan zelf ook een boek uit zo’n kastje meenemen.
Zwerfkastjes… 😉
Elsschot is fantastisch, een van mijn favoriete NL-schrijvers. Ik heb eens expres een boek in de trein achtergelaten dat niet om door te komen was, maar er was iemand zo ‘aardig’ om het me achterna te brengen.
Dan hebben we een heel andere smaak dus. Verbaast me niet echt. 😉 Favoriete schrijver is o.a. Iris Murdoch met het indringende ‘A Word Child’.
Ja, dat gevoel had ik hier ook een beetje.
Murdoch ook een favoriet 🙂
Oké, toch nog een duidelijk raakvlak. 🙂 Welk boek vond je van haar het beste?
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Sea,_the_Sea
Dat is nu een van haar boeken die ik niet gelezen heb. 😉
Deze had ik al gelezen 😉 Niet erg hoor
Ik vroeg me al of hoe je nu zo bij Zwerfie terechtkwam.
Ja, het was vreemd. Ik lees de updates van de blogs die ik volg, en plots kwamen daar wel vijf of zes oudere blogposts van jou tussen. Dacht dat je ze had gereblogd misschien?
Dat is vreemd, begrijp ik ook niet. Wat ik weleens doe (zelden) is op Twitter/FB een link naar een ouder blog zetten, maar dat staat los van updates voor volgers. Nee, ik heb geen enkel blog gereblogd.
Maar toen ik eens uitlogde uit internet, en dan weer inlogde, waren de oudere blogs verdwenen… Raar, het spookt
Spooky… 😉