Categoriearchief: Rotterdam

Zoenoffer voor de weergoden


Laat de lente nu maar komen!

Is de nieuwe weergod ons goed gezind? HP/de Site 06-02-2013

Tandenpoetsen in de keuken

Als ik het pand in Rotterdam-Noord binnenloop zie ik het inmiddels vertrouwde gezicht van de medewerker van Huurintermediair. Ik hoef me niet eens voor te stellen, hij weet m’n naam al uit z’n hoofd. Onze wegen hebben zich de laatste tijd vaker gekruist tijdens mijn zoektocht naar een huis ver weg van asociale buren en geluidsoverlast. Deze woning ligt in een rustige straat waar ik me meteen thuisvoel, ook vlak bij tram en treinstation wat voor mij erg belangrijk is zonder auto. Via een steile trap kom je op de eerste etage waar zich twee ruime kamers bevinden gescheiden door schuifdeuren. Het laminaat ziet er goed uit en ook het brede balkon aan de achterkant spreekt me aan. Onder me vang ik een glimp op van een donkerharige benedenbuurvrouw en dito hond. Nadeel is wel dat de keuken geen deur heeft en je zelf een geiser moet kopen en onderhouden. Een ander belangrijk minpunt is dat de krappe wc-/doucheruimte niet eens een wasbak heeft. Dat wordt tandenpoetsen in de keuken, geen onbekend fenomeen, ik denk terug aan de tijd dat ik net 19 was en op mezelf ging wonen.

Foto gemaakt in de Kunsthal

Als ik de tweede steile trap naar de etage erboven
 opklim zie ik daar nog twee kamers, eentje ruim, de andere meer model pijpenla, een tweepersoonsbed past er nét wel of nét niet in. Ondertussen raak ik in gesprek met een aardige man die me bijpraat over de buurt en de pluspunten opsomt. Ik herken ook een vrouw van een eerdere bezichtiging. Ze speelt saxofoon, herinner ik me. Nadat ik ondanks twijfels volmondig ja tegen de Huurintermediairmeneer heb gezegd loop ik met de saxdame naar een volgend huis een paar straten verder. Dit pand is van een andere makelaar en een stuk goedkoper, namelijk € 495,00 in plaats van € 650,00, maar de omgeving is ook een stuk minder. Het huis moet ‘opge-frist’ worden staat op de site. Toen ik vroeg wat ze ermee bedoelden kreeg ik te horen dat lekkageplekken moesten worden weggewerkt en ook de keuken en douche grondig opgeknapt moesten worden. ‘O’, zei ik, ‘ik dacht meer aan een likje verf toen ik dat las.’ De kans dat huis nummer 1 doorgaat is overigens zeer klein, ik pas niet in het standaardplaatje en er zijn zo’n 10 wachtenden voor me.
Marjelle

Meer blauw op straat

Klik op de foto voor een groter formaat

>>Bomen zijn groen hoor<<

Deze lente gaat het toch weer over jou

Klik op de foto voor een groter formaat

Deze lente gaat het toch weer
over jou hoewel ik er langzaamaan
wel moe van ben

moe van regen, wind, flarden
bedrieglijk blauw in de lucht,
vage beloften van het einde
van de kou.

Ik weet wel dat ik toch weer
van je hou, maar moeizaam soms,
met dat doelloze

van vogels die er van lijken
te houden in regen en wind
te blijven rondhangen
boven het land.
Rutger Kopland

Gangnam Style?

Klik op de foto voor muziek

Appie

Klik op de foto voor een groter formaat

Rotterdammers zijn gek op bijnamen

Jump, girl!

Eerst oefenen in trainingsbroek, daarna kwam de rode jurk tevoorschijn

Nee, dat is geen plu

De fotograaf doet het even voor
(Klik op de foto’s voor een groter formaat)

Life on Mars? (Voorplein Museumpark)
Who’s Afraid of Red, White and Blue? (Evenemententerrein Museumpark)

My guardian angel

Klik op de foto voor een groter formaat

Gisteren op de terugweg na de zoveelste huisbezichtiging zonder resultaat, ditmaal een benedenwoning op de Paradijslaan in Kralingen-Crooswijk, zag ik aan de overkant een baksteenrode muur waar groen bovenuit stak. Aangezien ik toch zeeën van tijd had besloot ik er een kijkje te nemen. ‘Begraafplaats St. Laurentius‘ stond er met grote letters op het bord. Al heb ik helemaal niets met begraafplaatsen, kruisen of religies,  op de een of andere manier voelde ik toch de behoefte om door de poort naar binnen te lopen. Het was ijskoud, ik huiverde in m’n winterjas. De graven waren zachtjes toegedekt met sneeuw, hier en daar stond een altijdgroene spar. Het was ook stil, alleen ik, de doden en een voorbijhuppelend konijntje waren aanwezig. Toen ik daar zo stond te midden van de diverse grafstenen, sommige bedolven onder bloemen, en de liefdevolle inscripties en hartekreten las voelde ik opeens een ander soort energie. Zomaar tussen twee graven in sprongen de tranen in mijn ogen. Toch was het goed om daar te zijn, al was het maar voor even.
Marjelle

Je bent een engel!

Rotterdam spuwt vuur!

Klik op de foto voor een groter formaat

Rotterdams Chinees Nieuwjaarsfestival 2013

Het liefste wat ik heb

Klik op de foto voor een groter formaat

Het liefste wat ik heb is elf geworden.
Feestje. Daarna ging het liefste wat ik heb
naar huis met het liefste wat ik had.
Het kleine meisje met het grote.
Ik met mezelf. Zo vrolijk.

Want het is goed om ooit
iets te hebben gehad.
Het is beter dan nooit
iets te hebben gehad.
Herman de Coninck

Foto gemaakt in Boijmans van Beuningen