Terwijl ik in de trein zit op weg naar de zoveelste behandeling in Scheveningen-haven zie ik tussen alle cd-titels die op m’n display voorbijkomen opeens de naam Betonfraktion staan. Aparte muziek, bovendien heb ik een speciale band met een van de muzikanten. Een tijd geleden hebben we nog in een gezellig eetcafé uren zitten praten. ‘Misschien leuk om ook een keer een link in m’n blog te zetten’, bedenk ik. De zon schijnt als ik een kwartier later op Den Haag HS uitstap en naar de halte van lijn 11 loop. Ik neem me voor om na de intensieve behandeling samen met camera lekker uit te waaien op het strand vlak bij de praktijk.
M’n therapeut, mooie man van begin veertig, verwelkomt me enthousiast. We praten behalve over rug- en andere problemen ook over dromen en vakanties. ‘Ik ben nog nooit zo dicht bij het punt geweest dat ik echt overweeg om m’n vliegangst te overwinnen en op het vliegtuig naar een Canarisch eiland te springen, ver weg van horrorwinters, dito buren en eindeloos lange feestdagen’, zeg ik tegen hem. Hij vertelt dat z’n ouders momenteel heerlijk op La Palma zitten te genieten van de zon en van elkaar. Ik glimlach, zo wil ik ook wel oud worden. ‘Maar alleen als ik nog dingen kan doen en helder van geest ben, anders hoeft het voor mij niet meer’, denk ik er onmiddellijk achteraan.
Marjelle
Schweineherde Betonfraktion
Titel afkomstig van de cd ‘As Nowhere As Anywhere’ Blast6tet
