Nadat ik vorige keer schoorvoetend ja had gezegd tegen het appartement in het Nieuwe Westen, de flat zelf heel leuk, de buurt unheimisch, kreeg ik een aantal dagen later een onverwachte mail. ‘N.a.v. uw bericht heeft verhuurder doorgegeven dat u in aanmerking komt voor deze woning.‘ Wat een timing, dacht ik. Maar ik heb nog geen contract getekend, was het tweede wat in me opkwam. Op Twitter waren er een paar mensen die riepen ‘ga ervoor!’ en ook ik had meteen het gevoel dat ik ernaartoe moest. Gelukkig kon ik nog diezelfde middag een afspraak maken met de makelaar. Ik was voor het eerst in Overschie, de bus hobbelde voorbij flatgebouwen, langs winkels, ik zag de Hema voorbijflitsen, en stopte toen vlak voor het appartement.
Klik op de foto voor een groter formaat
Het huis was leuk maar erg basic, met een kale plankenvloer, een ouderwetse douche wat ook wel weer z’n charme had en een paar schrootjesmuren. Er moest nog veel aan gebeuren, met name schilderwerk, en dat baarde me wel zorgen aangezien ik zelf niet kan klussen door rugproblemen. Gelukkig kwam er nog wel een nieuw plafond in, want dat lag nu open. Er was geen twijfel mogelijk: het andere appartement was tien keer zo mooi en je kon er zo in, maar de sfeer en de buurt spraken me hier meer aan. Na afloop ben ik naar de oude dorpskern gewandeld, naast de grote kerk liep een riviertje met aan de overkant lome koeien in grazige weiden. Op de terugweg heb ik nog een stokbroodje gegeten op een terras vlakbij en gepraat met mensen die er al lang woonden. Maar ergens wist ik, dit huis* wordt het waarschijnlijk, eindelijk geen asociale buren meer boven m’n hoofd na jarenlange burenoverlast.
Marjelle
* Woensdag wordt het huurcontract ondertekend
