Tagarchief: zomercarnaval

Alaaf!

Nog even snel boodschappen doen, denk ik, en loop naar beneden waar m’n fiets al trouw op me staat te wachten. Als ik de deur opendoe, dreunt de carnavalsmuziek me tegemoet. Tilburg is ondergedompeld in carnavalssferen en iedereen mag het weten. Onderweg kom ik plukjes feestgangers tegen, sommigen uitgedost in de vreemdste creaties, bij anderen herinneren alleen een paar geschminkte vlaggetjes op het gezicht nog aan carnaval. Een enkeling kijkt duf door bloeddoorlopen ogen en ziet er nu al uit alsof zijn laatste uur geslagen heeft.

carnaval man
Het is pas zondag
, echte diehards gaan door tot dinsdag. In de supermarkt lopen de meeste mensen er onverkleed bij, net als ik in m’n doordeweekse kloffie. Er stroomt geen druppel Tilburgs bloed door m’n aderen, ik woon hier pas twee jaar en kijk met nuchtere ogen naar het fenomeen carnaval. Als ik kleumende carnavalsvierders voorbij zie komen moet ik onwillekeurig denken aan het Zomercarnaval in Rotterdam, stad waar ik heel lang gewoond heb. Zomerse temperaturen, swingende klanken en dito lijven, dat is meer míjn idee van carnaval vieren. Gelukkig valt er over smaak niet te twisten. 😉
Marjelle

Tilburg, typisch kruikenstad

Foto Pixabay

Glitter & glamour

Klik op de foto’s voor een groter formaat

Zomercarnaval 2013

Shake that ass!


Klik op een minatuur voor de slideshow

Schudden met die billen K-Liber

Heupwiegend door de straten van Rotterdam!

Het begint op te klaren, weeronline is nu wat positiever over temperatuur en zonkans dan gisteren gelukkig. Vanmiddag barst het zomercarnaval weer in alle hevigheid los. Al hou ik niet zo van megafestaties, m’n camera heeft daar heel andere ideeën over. Een uur later stap ik uit op metrostation Eendrachtsplein en zie in de verte de bonte stoet voorbijtrekken. Ik klim op een muurtje wat spits toeloopt en sta daar hevig balancerend met m’n toestel in de aanslag, af en toe zoek ik steun bij de lantaarnpaal achter me. Het mooie meisje naast me kijkt belangstellend toe en zegt dat ik wel op haar mag leunen.

We raken aan de praat over carnaval, drumbands, haar deels Hindoestaanse roots, roken, haar vader die longkanker heeft en muziek. Soms heb je even een bijzondere ontmoeting met een wildvreemde. Na drie kwartier, het balanceren gaat me steeds beter af, nemen we afscheid. Ik loop verder naar de Oude Binnenweg, kijk naar de pracht en praalwagens, de mensen, alle kleuren door elkaar, dansend, zingend, lachend, springend en geniet van de zon die af en toe achter een wolk vandaan komt, van de schoonheid in alle vormen en maten en van de relaxte sfeer. Rotterdam swingt.
Marjelle

Unicum Brass

You’re beautiful! Zomercarnaval 2011

You’re beautiful!

Rio in Rotterdam!

Vandaag heb ik me voor het eerst in een paar dagen weer laten verlokken door de zon die tussen de wolken doorscheen. ‘En route!’ zei ik tegen mezelf. Op de Boompjes zag ik opeens een hele rij stilstaande vuilniswagens, de bijbehorende mannen zaten fluorescerend oranje aan de kant. Even dacht ik dat ik midden in een staking terechtgekomen was, maar ik hoorde verderop de dreunende klanken van trommels. Toen ik dichterbij fietste, zag ik een dansende schitterende menigte. ‘Gelukkig heb ik net de batterijen van m’n camera opgeladen’, ging door m’n hoofd.

 


Leuk om onverwacht
in exotische sferen te belanden in swingend hartje Rotterdam. Nadat ik m’n fiets had neergezet, klikte ik enthousiast om me heen. Ik ben alleen lang niet brutaal en groot genoeg om ook daadwerkelijk met m’n camera er bovenop te duiken, dat moet nog erg wennen. Dat deze mensen juist graag gefotografeerd willen worden en niet zoals anders soms verschrikt uit m’n beeld rennen, drong pas geleidelijk aan door. Nadat ik genoeg glitter & dans had gezien, fietste ik door naar de Kunsthal, m’n oorspronkelijke doel.

 

 

Bij een lekkere panini zit ik daar nu een stukje te schrijven in de zon, met uitzicht op het glimmende konijn ‘Zoef’ in de tuin. Aangezien het Museumpark er vlak naast ligt, ben ik van plan om erna nog even wat groenfoto’s te maken in de hoop dat ik deze keer geen hond tegenkom. Ondertussen denk ik terug aan die deinende lijven, het plezier dat er afspatte, maar vooral ook de vrije manier van bewegen en zijn. Mooi om te zien, net zoals die cheerende jongen met microfoon die z’n blikje bier op m’n fietstas had neergezet en me een stralendwitte glimlach gaf toen ik m’n fiets weer mee wilde nemen.

 

 

Ook denk ik even aan E. waar ik na de vakantie nog niks van gehoord heb, niets voor haar, ik had al een soort onbestemd gevoel bij ons laatste telefoongesprek en maak me zorgen over onze vriendschap, ook over de relatie met S. Het lijkt allemaal als zand tussen m’n vingers door te glippen… ‘Wat ligt er aan mij en wat aan hen, ga ik wel met de juiste mensen om?’ vraag ik mezelf regelmatig af de laatste tijd. Soms denk ik dat ik murw begin te worden op vrijwel elk gebied, maar ik duw nu alle gedachten weg inclusief de laatste. Vandaag heb ik mooie en blije mensen gezien en morgen zit ik op een boot.

Volgende keer duik ik er bovenop, wie weet.
Marjelle


Een impressie