Tagarchief: angst

Tussen zeggen en doen ligt de zee

‘Du don des nues…’ een zinnetje uit ‘Les visages, les figures’, terwijl ik ernaar luister wordt m’n stemming nog melancholischer. Bittersweet, allerlei gedachten schieten door me heen. Soms zijn er geen woorden. Van het kastje naar de muur, van de tafel naar de stoel. Zo moe. Uiteindelijk ben je op jezelf aangewezen. Altijd, overal. Ik moet opeens aan het boek van Simone de Beauvoir denken, ‘Niemand is onsterfelijk’. Godzijdank.



Voor de mensen die alles beter weten.1

Voor degenen die niet vragen, maar veroordelen.2
Voor de hypocrisie die zijn weerga niet kent.3
Voor iedereen zonder compassie.4
Voor de bakken vol projectie.5
Voor alle klootzakken, pesters en ego’s in het kwadraat.6
Voor de mensen die a zeggen en b doen.7
Voor degenen die het leuk vinden om anderen te kwetsen.8
Voor iedereen die meelult, napraat en blind bewondert.9
Voor hen die hun angst verbergen achter machotaal…10
Fuck you.
Marjelle

Noir Désir

Mooie man

M’n arm deed al maanden niet wat ik wilde, een blessure die ik mogelijk heb opgelopen nadat ik afgelopen jaar driemaal ‘zomaar’ van m’n fiets donderde. Toen ook fysiotherapie en osteopathie niet hielpen, besloot ik na een rustpauze een afspraak met een chiropractor te maken. Vorige week ging ik er voor het eerst naar toe. Mooie man, grote bos krullend haar en lieve verstandige ogen die door je heen kijken. Soms ontmoet je iemand waar je meteen een goed gevoel bij hebt. Dat had ik met hem. Het was ook gelijk vertrouwd, wat wel zo handig is als iemand je nek en rug kraakt en daarbij af en toe boven op je ligt. Na deze eerste sessie werd m’n bloeddruk gemeten, tot m’n verbazing was die veel te hoog. Ik schrok ervan.

Een beetje licht in m’n hoofd na de behandeling treinde en fietste ik terug naar Rotterdam. ‘Het laatste wat ik in deze roerige periode kan gebruiken is een hoge bloeddruk on top of everything’, bedacht ik onderweg. De dagen erna bleef ik dat misselijke en duizelige gevoel houden, met als dieptepunt het moment dat ik midden in V&D me opeens zo raar voelde dat ik onmiddellijk een glas jus d’orange ben gaan drinken in La Place in de hoop dat die vitaminebom me genoeg energie zou geven om weer veilig thuis te komen. Ondanks het feit dat ik mijn portie arts & beunhaas wel gehad heb in m’n leven, ben ik toch naar de huisarts gegaan. Hij hoorde het verhaal aan, begon me even later te bekloppen en m’n hart en longen te beluisteren toen ook deze keer bleek dat m’n bloeddruk omhooggestuwd was.


Nadat hij me beplakt en bedraad had
en een hartfilmpje had gemaakt, keek hij goedkeurend op het A4’tje wat eruit kwam gerold. ‘Dat ziet er normaal uit’, zei hij. Alvorens met zwaar pillengeschut te beginnen, wilde hij na het weekend eerst een bloedonderzoek en een aantal bloeddrukmetingen uitvoeren. Zover is het nog niet, de afgelopen dagen heb ik mezelf alvast een C-boost gegeven. Ik strooi ook verse peterselie op alle groenten, warm en koud, en probeer even uit het nachtmerriescenario te ontsnappen waarin ik de laatste maanden ben beland. In plaats daarvan droom ik van leuke dingen, zoals mannen die mooi zijn vanbinnen en vanbuiten. Dromen* zijn grenzeloos, gelukkig maar.
Marjelle

* ‘Droom je dromen groot genoeg. Ze worden steeds kleiner, totdat ze op de aarde zijn geland
Indiaans spreekwoord

A Coral Room Kate Bush