In de wachtkamer zitten drie mensen zwijgend voor zich uit te staren, ik strooi groeten rond en schuif aan op de bank. Opnieuw bestudeer ik het A4’tje met bloeduitslagen en maak nog een paar aantekeningen. Na ruim twintig minuten wachten ben ik aan de beurt. Ik schud de uitgestoken hand, vriendelijke man, blauwe ogen, maar m’n vertrouwen in hem heeft een deuk gekregen door een aantal dingen. ‘Hoe gaat het?’, informeert hij. ‘Niet goed’, antwoord ik, ‘helemaal niet goed’. Ditmaal glimlach ik er niet ietwat verontschuldigend bij zoals ik anders wel vaker doe. Ik vertel hem over de afgelopen periode, de vermoeidheid die toesloeg, extra vatbaar zijn voor infecties, nekpijn en stem- en slikproblemen. Juist die dag heeft m’n stem er helemaal geen zin in, hij is een schim van wat-ie was, hees doe ik m’n verhaal.
TSH- en T4-waarden vliegen over tafel, ik vraag om welke vorm van hypothyreoïdie het gaat: primaire, secundaire of tertiaire en of het zin heeft extra jodium te slikken in de vorm van kelptabletten bijvoorbeeld. We praten over de schildklierwerking en -problemen, ik vul af en toe aan. ‘Je weet er meer van dan ik’, zegt hij lachend, ‘jij hebt écht je huiswerk gedaan!’ ‘Als ik iets doe, dan wil ik het altijd goed doen’, grinnik ik. Wanneer hij even later niet meteen op het woord voor hormoonspecialist kan komen, fluister ik ‘endocrinoloog’. Weer moet hij lachen, schuift z’n receptenboekje naar me toe, ‘ga je gang, wil jij het schrijven?’ Vervolgens raadt hij een specialist aan in het Sint Franciscus Gasthuis, aangezien degene in het Havenziekenhuis wat voor mij veel dichterbij is nogal pinnig is.
‘Dan ga ik liever naar die eerste’, zeg ik. ‘Die andere is te schools, ouderwets en strikt voor jou’, beaamt hij. We glimlachen. Op dat moment besef ik dat ik hem misschien toch het beste als huisarts kan houden, hij geeft me in ieder geval de ruimte en dat is ook veel waard. Tot slot beklopt en beluistert hij m’n longen nog even, hoort iets wat hem niet bevalt en stelt voor om volgende week een longfunctietest te doen. ‘Ik ben een wrak!’ zeg ik met veel zelfspot, ‘gelukkig ben ik m’n gevoel voor humor nog niet kwijt, als ik dat niet meer heb dan houdt het echt op’. Eenmaal buiten stap ik op de fiets, rij naar de bieb toe waar ik midden in een Loesje-tentoonstelling beland, loop door naar café dikT., bijt even later in een baguette met kaas terwijl ik het cholesterolvoedingsadvies doorneem en besluit voorlopig roomboter en 48+-kaas van m’n boodschappenlijstje te schrappen en een vleugje Jozozout eraan toe te voegen.
Marjelle
Bring it on Nick Cave
Schildklier en problemen daarmee is voor mij een onbekend hoofdstuk.
Hoop dat alles er snel beter uitziet voor je!
Roomboter en 48+ kaas is al jaren uit mijn voedingspatroon geschrapt, valt heel goed mee te leven. Je kunt fantastische kaassoorten kopen die 20+ plus zijn en heerlijk smaken, ga proeven bij een goede kaasmaker en je zult verstelt staan.
Voor mij tot voor kort ook, Spuit11, ik ben me er inmiddels een beetje in aan het verdiepen en word niet vrolijk van wat ik lees, al ga ik me daar nu verder niet over druk maken want dat heeft geen enkele zin, bovendien heb ik nu juist positieve energie, mensen en dingen nodig. Bedankt, ik hoop ’t ook! 🙂
Dat vind ik idd ook een van de makkelijkste dingen om aan te passen, ik heb bovendien een aantal jaar gehad dat ik bijna niks mocht eten (ook geen kaas), dus ik ben wel wat gewend op dat gebied. Goed idee, ik was die AH-kazen toch al veel langer beu. 😉
Sint Franciscus is een groter ziekenhuis dan het Havenziekenhuis. Daar zullen ze wellicht ook meer specialismen beheersen? Zover is het nu ook weer niet vanuit Crooswijk. Sterkte de komende week!
Geen idee, ZJ, maar endocrinologie zit er idd wel heb ik gecheckt, valt daar onder interne. ’t Was ook maar gewoon een vaststelling van hem dat het verder weg was, in Noord ergens volgens mij. Bedankt weer! Eerst even afwachten wanneer en waar ik z.s.m. terecht kan, vrijdag waren ze niet meer bereikbaar.
Sint Franciscus zit al tegen Schiebroek aan. Lijn 25 heeft er een halte. (dezelfde tram waarmee ik dinsdag weer naar de tandarts moet in Schiebroek, vandaar dat ik het zo goed weet :-)).
Nou, dat wordt idd de tram en niet de fiets… en dan wens ik jou veel succes bij de tandarts dinsdag!
Dat is niet zo mooi Marjelle.
Ik zie dat steeds vaker, mensen die donders goed weten wat ze mankeren, en op het terrein van hun eigen ziekte beter geïnformeerd zijn dat hun huisarts. Een huisarts die achter je staat is goud waard. Je zal maar onenigheid krijgen met een specialist, dan is je huisarts je enige vriend op de wereld.
Veel sterkte.
Klopt, Knutselsmurf, voor een huisarts is het een van de vele dingen die voorbijkomen (hij weet van alles een klein beetje, simpel gezegd), voor jezelf is het datgene wat telt. Hij staat niet echt vierkant achter me, maar is ook niet tegen, dat zie ik dan maar als positief. 😉 Over problemen met specialisten kan ik wel meepraten, er zitten er bij die hoognodig een spoedcursus Communicatieve vaardigheden zouden moeten volgen (zonder garantie op succes overigens). Dank je.
Dank je wel!
😉
Handige optie trouwens dat je rechtstreeks op iemand kunt reageren, het staat ook mooi qua lay-out.
Goed dat je de regie in eigen hand houdt!
Ik probeer het zoveel mogelijk, Aad! Hoe slechter je je voelt, hoe lastiger dat wordt weet ik uit ervaring.
Dat ik her en der minder reageer is geen onwil trouwens, maar m’n hoofd staat er even niet zo naar.
@Marjelle: mag ik je dan toch feliciteren vandaag? Je bent jarig toch? Gefeliciteerd!
Lief van je Aad! Ik ben idd jarig en je zult het niet geloven, vandaag werd ik wakker met koorts. Nadat ik het afgelopen jaar met kerst en oud en nieuw ook al in bed lag, is daarbovenop ziek zijn op m’n verjaardag een persoonlijk record. Inmiddels weet ik dat schildklierproblemen je veel vatbaarder maken voor infecties, daar ben ik dan het min of meer ‘levende’ bewijs van. Ik kruip zo weer onder m’n dekbed.
Gelukkig heb je je humor nog kunnen behouden.
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag overigens!!!
Er zijn leukere cadeaus te bedenken maar in gedachten hoop ik op snel duidelijkheid voor je meid en dan op weg naar een spoedig herstel zodat je straks weer genietend van de omgeving op je fiets mooie foto’s kunt maken.
Sterkte in ieder geval!
Dankjewel, Beukmans! Dat is momenteel het cadeau waar ik het meest blij mee zou zijn, beter worden en dan de lente in, leuke dingen doen, leuke mensen ontmoeten, en niet per se in die volgorde. Ik heb net een blogje geschreven (samen met Beer, ik was te moe), komt vanavond wrs wel, ik ga nu weer naar bed toe.
Ach meid ik wou dat ik je kon helpen, laat de blog toch even de blog, je rust en gezondheid zijn toch veel belangrijker?
Heb je wel mensen in de buurt die je een beetje verwennen of heb je daar geen zin in.
Slaap lekker ik zal even aan je denken, misschien helpt het een ietsie pietsie.
Een blog schrijven is voor mij juist ontspanning en afleiding. Verder blog ik op m’n eigen manier en in m’n eigen tempo, ik heb dus nooit het gevoel dat ik iets ‘moet’ schrijven, het komt zoals het komt.
Mijn hoofd staat momenteel nergens naar idd. Bedankt, positieve energie sturen kan nooit kwaad.
Duidelijk…. en in perspectief….
En met de kennis van nu…. tsja…
Ja, en nu afwachten hoe het verder gaat, heb een afspraak met iemand die ik vertrouw (homeopaat/fytoloog) en al jaren ken a.s. maandag. Hopelijk kan hij iets voor me doen!
Je laatste zin begrijp ik niet.