Met de trein naar Amsterdam-Zuid. Als ik het station uitloop word ik vrijwel meteen omringd door hoge gebouwen. Volgens de krabbels op m’n papiertje moet ik vanaf ABN AMRO in zuidelijke richting naar het Gelderland-plein lopen. Het is donker miezerig weer, de kantoorreuzen kijken sikkeneurig op me neer. Ik heb geen idee wat zuidwaarts is en besluit gewoon maar weer de weg te vragen. Na een stuk of zes uiterst behulpzame voorbijgangers, waaronder eentje met TomTom, kom ik ten slotte net op tijd op mijn bestemming aan. Mooie ontvangsthal, ik zoef met de lift naar boven waar Ralph Moorman al op me staat te wachten. Sympathiek gezicht, ik herken hem meteen van de foto op de achterflap van zijn boek ‘Het hormoonbalansdieet’. In verband met de problemen met m’n schildklier die de laatste maanden onder invloed van stress nog groter zijn geworden heeft m’n triggerpoint-therapeut hem getipt.
De afgelopen periode word ik geplaagd door wortelontstekingen, infecties, spierpijn en stemproblemen, daarnaast loop ik rond met een ondertemperatuur van 35,5-36,00 °C en soms ijshanden. In plaats van meteen hormonen te gaan slikken zoals m’n huisarts heeft voorgesteld wil ik eerst meer weten over wat er precies aan de hand is en over mogelijke alternatieven om m’n schildklier weer op het rechte pad te krijgen. Bij een beker thee doe ik m’n verhaal, beantwoord de uitgebreide vragenlijst en luister naar zijn ideeën erover. Essentieel is volgens hem om niet alleen op TSH en T4 te prikken, maar ook de T3- en anti-TPO-waarden te laten meten, zodat duidelijk wordt of ik de auto-imuunvorm van de ziekte van Hashimoto onder de leden heb of dat er andere oorzaken voor mijn schildklierproblemen zijn. Sowieso staat een goede en uitgebalanceerde voeding aan de basis van alles, daarover zijn we het eens.
Het is een prettig gesprek wat me tegelijk ook een stimulans geeft om een aantal dingen aan te pakken. Eerst ga ik zijn boek lezen, daarna opnieuw bloed laten prikken en een begin maken met in-balans-eten en nieuwe recepten uitpro-beren. Vandaag heb ik al even kennisgemaakt met zeekraal, wat wel heel zoutig is. Ik denk dat ik het meeste moeite zal hebben met het voorlopige afscheid van een aantal favoriete voedingsmiddelen zoals romige Goudse kaas, knapperige pistoletjes, Fanta Light, melkchocola en koekjes. Al is er voor die laatste drie misschien nog wel een onbespoten variant. Zo min mogelijk stress is een andere basisvoorwaarde, maar dat heb ik zelf niet in de hand met burenoverlast en een verhuizing die op het laatste nippertje niet doorging door de fout van Havenste-der. De enige manier om uit die stresscirkel te komen is als de woningbouw zich aan z’n belofte houdt en mij alsnog een gelijkwaardige woning aanbiedt, dus niet vier hoog zonder lift terwijl dat door gezondheidsproblemen niet kan.
Marjelle