Tagarchief: mensenrechten

De lege beloftes van Obama

Zes jaar nadat Obama met veel aplomb en de hand op zijn hart had aangekondigd Guantánamo Bay¹ te sluiten kwam hij gisteren met de opmerking dat hij dat wellicht beter toen metéén had kunnen doen in plaats van het op de lange baan te schuiven. Vreemd dat hij dat nu vele jaren later pas toegeeft en bijzonder wrang voor degenen die ook na 2009 nog jarenlang zonder proces onschuldig hebben vastgezeten in barre omstandigheden. Zij krijgen die verloren jaren nooit meer terug en zullen de hel waarin ze buiten hun schuld beland zijn nooit vergeten. Een van hen is de Brit Shaker Aamer die inmiddels ruim dertien jaar vastzit ondanks het feit dat er al drie keer goedkeuring is gegeven voor zijn overdracht. Faris, zijn zoon heeft hij nog nooit gezien. Stel je eens voor dat het jóuw man, jóuw zoon, jóuw broer was die onschuldig vastgehouden werd door een natie die andere landen de les leest over mensenrechten maar ze zelf met de voeten treedt.


Wrede martelpraktijken als waterboarden, geheime gevangenissen, drones die onschuldige burgers vermoorden, geheel blanke jury’s die over het lot van zwarte Amerikanen beslissen in een land doordrenkt van racisme waar agenten iets te trigger-happy zijn als het zwarten in ‘verdachte’ omstandigheden betreft. Daarnaast zijn er bizarre en archaïsche wetten als felony murder waardoor mensen, vaak kinderen nog, tot levenslang veroordeeld kunnen worden voor een moord die ze niet gepleegd hebben. Toen ik het artikel las in HP/deTijd² kwamen meteen de namen in me op van Andy Worthington, een onderzoeksjournalist die al jaren vecht voor de sluiting van Guantánamo en Clive Stafford Smith, een bevlogen mensenrechtenadvocaat. Fijn dat er mensen zijn die onvermoeibaar doorgaan met de strijd tegen onrecht. Vandaag wil ik hen allebei bedanken voor alles wat ze gedaan hebben. Mensen zoals zij maken de wereld een beetje mooier.
Marjelle

‘Spijt of niet. Het lijken vooralsnog lege woorden van een president die zijn eigen belofte niet waar kon maken.

¹ Waarom ik geen aardling ben (part 2) Marjelle blogt 10-12-2012
² Spijtoptant Obama: ‘Ik had Guantanamo Bay liever meteen gesloten’ HP/deTijd 19-03-2015
USA: 12 Years of Guantánamo detentions, 12 years of double standards Amnesty International
Mijn brief aan Barack Obama Aad Verbaast 20-01-2009

Foto Pixabay

‘In my country we go to prison first and then become president’


Klik op de foto voor een groter formaat

‘For to be free is not merely to cast off one’s chains, but to live in a way that respects and enhances the freedom of others’
Nelson Mandela

Bevrijdingsfestival Rotterdam

Niet optreden, aftreden!

‘Ik zeg geen sorry voor de bühne want ik heb het oprecht moeilijk met deze zaak’, met die woorden betuigde Teeven zijn spijt over de vele fouten die er gemaakt zijn in de zaak Dolmatov waarvoor hij als staatssecretaris Veiligheid en Justitie verantwoordelijk is. Niet alleen zijn er systeemfouten gemaakt en kreeg Dolmatov niet de goede rechtsbijstand, ook was de medische zorg ontoereikend. De Russische asielzoeker waarvan bekend was dat hij depressief was en recent een zelfmoordpoging had gedaan werd toch niet in een observatiecel gezet. Bovendien zat hij volkomen onterecht in vreemdelingendetentie, door een fout in het systeem van de IND stond er geen vinkje bij het vakje ‘verwijderbaar’. Een enkel telefoontje naar zijn advocaat Marq Wijngaarden had veel leed kunnen voorkomen, maar ook dat gebeurde niet. Wat voorafging was een keten aan missers door overheidsinstanties, zo oordeelde de Inspectie Veiligheid en Justitie vorige week. Uiteindelijk heeft Aleksander Dolmatov op 17 januari in zijn cel zelfmoord gepleegd. Is dit een incident zoals Teeven wil doen voorkomen? Nee, het was al veel langer bekend dat er een aantal zaken mis waren rond vreemdelingendetentie, onder andere Amnesty International en de Nationale Ombudsman trokken vaker aan de bel.

Teeven, het law-and-order boegbeeld van de VVD, voorstander van een hard en inhumaan beleid¹ waarbij zelfs kinderen in een cel opgesloten worden, zei gisteren: ‘ík vind dat ik moet optreden, niet aftreden’. Dat eerste had hij dan eerder moeten bedenken, nu is hij niet meer geloofwaardig en mist de steun van een derde van de Kamerleden die voor de motie van wantrouwen van de SP hebben gestemd. Er is een nieuwe staatssecretaris nodig die met een schone lei op Veiligheid en Justitie aan de slag gaat, kritisch de IND onder de loep neemt en maatregelen treft om ervoor te zorgen dat dit niet meer gebeurt. Sowieso mag vreemdelingendetentie alleen als uiterste redmiddel² worden ingezet en moeten asielzoekers – in een land dat zich beschaafd noemt en andere landen de les leest over mensenrechten – niet als criminelen behandeld worden maar als mensen. Teeven zou er goed aan hebben gedaan om daadwerkelijk actie te ondernemen door af te treden in plaats van te blijven plakken aan het pluche. De PvdA  had er goed aan gedaan de motie van wantrouwen te steunen zoals ze ook had gedaan als ze niet in de regering had gezeten. Ze dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was. Aan dat ene zinnetje moest ik denken toen Fred Teeven gisternacht, zoals de meesten al hadden zien aankomen ondanks veel debat & poppenkast, toch gewoon mocht aanblijven en de dames en heren politici vandaag weer overgingen tot de orde van de dag.
Marjelle

¹ Vreemdelingendetentie in de verkiezingsprogramma’s Amnesty International
² Na dood Dolmatov terugdringing gebruik vreemdelingendetentie hard nodig Amnesty International 14-04-2013

Meer informatie
Twijfels over veranderingen vreemdelingenbeleid zijn terecht Trouw 20-04-2013
Advocaat Dolmatov sceptisch over verbetering Volkskrant 19-04-2013
Debat-Dolmatov – Teeven overleeft debat, maar moet vertrouwen terugwinnen Volkskrant 18-04-2013
‘De misser was te groot: Teeven moet gaan’ Volkskrant 18-04-2013
Vreemdelingendetentie al langer probleem Trouw 18-04-2013
‘Fout vinkje’ bij driehonderd lotgenoten Dolmatov NRC 17-04-2013
‘Zaak Dolmatov lijkt geen incident’ NOS 17-04-2013
‘Overheid maakte meerdere fouten in zaak-Dolmatov’ NRC 12-04-2013
Nationale ombudsman: vreemdelingenbewaring is inhumaan Inlia 15-08-2012
‘IND past Europese regels te weinig toe’ Trouw 30-05-2012

Op Twitter onder andere
‏@KingaVI Telkens als Teeven “menselijke maat” zegt, schrik ik. Alsof je hond plots begint te miauwen. Freaky. #dolmatov

Foto Internet

Van Dis Draait Door

Foto gemaakt in Boijmans van Beuningen – ‘Dwangbuis’ Balkan Naci Islimyeli

Al zappend kwam ik een paar dagen geleden langs een man die meteen mijn aandacht trok, hij was in gesprek met Van Dis en ik dacht even dat ik in een oude uitzending was beland, maar het was een speciale aflevering van DWDD met Hier is… Adriaan van Dis. De man bleek Clive Stafford Smith, een Brits-Amerikaanse advocaat die al meer dan 25 jaar ter dood veroordeelden in de VS verdedigt en ook gevangenen in Guantánamo Bay met hart en ziel bijstaat. Zijn boek Onrecht is deze maand verschenen en naar aanleiding daarvan was hij te gast. Een bijzonder mens, gedreven, humoristisch en kritisch over het Ameri-kaanse rechtssysteem en de wantoestanden op Guantánamo waar veel onschuldigen jarenlang vast hebben gezeten of nog zitten. Een voorbeeld daarvan is Shaker Aamer¹,  een man van inmiddels 44 waarvan vaststaat dat hij onschuldig² is maar die desondanks al elf jaar in vreselijke omstandigheden gevangenzit. Hoezo rechtspraak? En wat stelden Obama’s beloften³ uit 2009 voor dat Guantánamo zeker gesloten zou worden? De VS die dit soort walgelijke en rechteloze praktijken instandhoudt en alle wereldleiders en politici die de andere kant opkijken moeten zich schamen. Diep.
Marjelle

Update
Inmates hungerstrike over guard abuse Andy Worthington on RT 16-03-2013

“The shame that ought to accompany this news is two-fold: firstly, that he [Shaker Aamer] continues to be held despite being cleared for release three years ago; and secondly, that, since this information was publicly released, on September 21, he has not been promptly put on a plane and flown back to the UK, to be reunited with his British wife and his four British children.”

Adriaan van Dis in gesprek met Clive Stafford Smith VARA 14-03-2013

¹ Free Shaker Aamer From Guantánamo Andy Worthington 11-02-2013
² Who Are the 55 Cleared Guantánamo Prisoners on the List Released by the Obama Administration? Andy Worthington 25-10-2012
³ Ondanks belofte duren detenties voort Amnesty International 09-01-2013
Close Guantánamo – End 11 years of injustice
Obama’s speech Marjelle 10-12-2012

“Op 2 januari 2013 ondertekende Obama de National Defense Authorization Act, ondanks de kritiek die hij zelf uitte op enkele passages die de sluiting van Guantánamo zouden bemoeilijken. En na Bush nam ook Obama het eenzijdige paradigma aan dat de Verenigde Staten verwikkeld zijn in een ‘global war’ en dat binnen een dergelijke opvatting onbepaalde detenties mogelijk blijven. (…) De brede aanname van dit ‘global war’ paradigma in de VS en de speciale immuniteits- en geheimhoudingsmaatregelen, verhinderen dat er rekenschap wordt afgelegd voor de folteringen in Guantánamo en in de geheime CIA detentiecentra met hun renditions-programma’s.”

Over leugens, CDA en studievisa

Nadat de politiek wekenlang in de ban was van Mauro kwam er 1 november een eind aan al het politieke gesteggel over zijn hoofd heen. Het CDA beweerde triomfantelijk de oplossing te hebben gevonden in de vorm van een studievisum, Ad Koppejan’s uitspraak ‘Hier staat een gelukkige christendemocraat’ prijkte hemelsbreed op de voorpagina. Nooit wil ik nog het woord ‘dissident’ horen in samenhang met Koppejan en Ferrier. Als die twee iets duidelijk hebben gemaakt dan is het wel dat ook voor hen geldt dat de D staat voor Draaien, de A voor Achterbaks en dat je de begin-C gevoeglijk kunt weglaten. Met christelijkheid, wat zou moeten gaan over compassie en empathie had deze hele spektakelshow niets te maken.

Verhagen die het congres dreigend toesprak zodat alle schaapjes in de kudde zouden blijven, Bleker met z’n opzichtig geschuif met een briefje in DWDD, het viel me nog mee dat hij geen kralen gaf. Het was van het begin tot het einde een wanvertoning waarbij politieke machtspelletjes, starheid, ego’s en angst voor gezichtsverlies prevaleerden boven menselijkheid. Leers had gemakkelijk gebruik kunnen maken van zijn discretionaire bevoegdheid maar wilde dit per se niet. Leers, de man met twee gezichten, schreef hij als burgemeester van Maastricht nog een hartverscheurende brief inzake de asielzoeker Nezam Azimi†, als minister draaide hij honderdtachtig graden om, wat eerst recht was werd nu plotseling krom.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=Uvey-2bXVgk&feature=youtu.be]

Hoe zit het nu werkelijk met de vol trots gepresenteerde studievisum-‘oplossing’? Geeft die Mauro, die gezegd heeft het liefst zo snel mogelijk aan het werk te willen, dan eindelijk de zo nodige zekerheid en duidelijkheid in de toekomst? Twee kernwoorden die steeds weer opdoken in de discussie de afgelopen tijd. Op beide vragen is het antwoord ‘nee, integendeel!’ Het zwaard van Damocles hangt nog steeds boven zijn hoofd, er is alleen gerekt en geschoven, van een werkelijke oplossing is geen sprake. In plaats van de met de mond beleden ‘duidelijkheid op korte termijn’ verkeert Mauro nu juist nog langer in onzekerheid als hij een studievisum aanvraagt. Sowieso is het uitstel van executie, want na voltooiing van de studie moet hij alsnog terug naar Angola.

Voldoet hij überhaupt wel aan de voorwaarden1 om voor een studievisum in aanmerking te komen? Een aantal eisen op een rij:
Voor de opleiding moet Nederland het meest aangewezen land zijn.
De ICT-opleiding op mbo-niveau van Mauro kan ook op andere plaatsen2 worden gedaan.
De aanvrager moet een geldig reisdocument hebben.
Mauro zou (nog) niet in het bezit zijn van een dergelijk document.
De aanvrager moet kunnen aantonen over voldoende geld te beschikken om de studie hier af te ronden.
In het geval van Mauro zou het gaan om een bedrag van € 653,62 per maand als hij hier wil studeren, exclusief les- of collegegeld.
De aanvrager moet een bewustverklaring3 ondertekenen.
Met het ondertekenen van deze bewustverklaring geeft Mauro aan dat hij ‘weet dat hij over een tijdje Nederland weer moet verlaten’. Hij wil Nederland helemaal niet uit, met het aanvragen van een studievisum tekent hij dus ook voor zijn eigen vertrek(!).
De opleiding moet een positieve bijdrage bieden aan de ontwikkeling van het land van herkomst.
Dat betekent dat Mauro dan na beëindiging van de studie weer terug zou moeten naar Angola of eerder als hij niet zou slagen.
Marjelle

1 IND (Immigratie- en Naturalisatiedienst)
2 Ook studievisum zal Mauro niet baten Trouw 01-11-2011
3 Bewustverklaring

Artikelen
Mauro nog een keer inzet van politieke strijd BNDeStem.nl 08-11-2011
Tweede Kamer neemt Mauro-motie aan NOS.nl 08-11-2011
Uitspraak rechtbank 2010 (1 jaar later pas gepubliceerd) Vreemdelingenrecht.com 04-11-2011
Welke opties heeft Mauro? NOS.nl 01-11-2011
Pieter Hilhorst: ‘Waarom wilde Leers per se in hoger beroep tegen Mauro?’* Volkskrant 01-11-2011
Mauro, het kind van de rekening Marjelle 31-10-2011
Tijdlijn Mauro Krapuul.nl
Een zee van witte paraplu’s… (Wereldvluchtelingendag) Marjelle 21-06-2011

* “Maar waarom wilde Leers per se in hoger beroep? De rechter had geoordeeld dat Mauro met zijn pleegfamilie een gezinsverband vormde en dat dus het recht op gezinsleven van toepassing was zoals is vastgelegd in artikel 8 van het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens.
Het meest ontluisterende aan de rechtsgang rond Mauro is dus dat toetsing aan het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens door de minister van Integratie wordt gezien als een bedreiging van zijn beleid! Mensenrechten zijn een obstakel voor ons asielbeleid! Het hoger beroep heeft de minister gewonnen. Niet omdat de Raad van State oordeelde dat Mauro geen gezin vormde met zijn pleegouders of omdat artikel 8 van het EVRM anders werd geïnterpreteerd, maar omdat de lagere rechter het oordeel van de minister dat Mauro moest vertrekken alleen marginaal had mogen toetsen.”

Groeten aan Loesje!

Toen ik laatst ’s nachts in een droom draken versloeg – in dromen kan dat – moest ik de volgende ochtend meteen aan die ene kaart denken waarop niet draken, maar juist verwende prinsesjes verslagen worden. Terwijl ik even later op de site rondstruinde kreeg ik zin om Loesje in de bloglights te zetten voor fans en passanten. Ik heb altijd een zwak gehad voor het meisje dat door middel van het verspreiden van posters de wereld beter en mooier wil maken. Ze doet het ook niet helemaal alleen, iedereen die mee wil schrijven of deel wil nemen aan een van de workshops die ze organiseert is van harte welkom. Zo’n workshop  zou ik graag een keer willen volgen met een paar enthousiaste mensen, wie weet komt dat er ooit nog van. Als je ook benieuwd bent naar haar activiteiten in het buitenland, dan kun je grenzenloos genieten op Loesje International.
Marjelle

Sim Sala Bim Fleet Foxes

Een greep uit het posteraanbod

[slideshow]

Een zee van witte paraplu’s…

Gisteren werd ik na een paar uur om 06:17 uur wakker en kon niet meer in slaap komen. Eenmaal uit bed merkte ik pas goed hoe moe ik was en dat uitgerekend op de dag dat ik naar Utrecht zou gaan. Al ben ik niet zo’n ‘demonstratief’ type en hou ik helemaal niet van groepen, toch had ik deze keer besloten om me daarover heen te zetten en op Wereldvluchtelingendag mee te lopen met de Umbrella March van VluchtelingenWerk. Onderweg in de trein besloot ik de paraplu te laten zitten, aangezien ik met tas om m’n nek en plu in m’n hand geen fotoserie kan maken. Later bleek ik een van de weinige mensen zonder te zijn.

De zon brak door toen ik op Centraal uitstapte en verder liep naar Park Nieuweroord, het vertrekpunt. Er stonden al een hoop mensen te wachten en ik zag onder andere de bekende gezichten van Dieuwertje Blok en Aleid Wolfsen. De sfeer was gemoedelijk, het viel me op hoe vriendelijk de mensen waren. Nadat Dieuwertje het startsein had gegeven, ging de witte stoet op weg onder begeleiding van een drumband en een aantal politieagenten. Ik sloot me erbij aan en belandde uiteindelijk achter de eerste rij deelnemers met ondermeer Dorine Manson, directeur VluchtelingenWerk. Af en toe sprintte ik even voor de meute uit om foto’s te maken.

Na een wandeling van een uur kwamen we ten slotte bij het asielzoekerscentrum aan. De drumband gaf een toegift, daarna volgden een aantal sprekers, waaronder Paul Mbikayi en Aleid Wolfsen, de laatste benadrukte dat ‘asielrecht een mensenrecht is en dat het jammer is dat daar in Nederland soms vraagtekens bij worden gezet’. Met de komst van Gerd Leers was ik een stuk minder blij, ik herinner me nog de harde woorden die hij bij P&W sprak over asielbeleid en zijn beklemtoning van het verschil in verantwoordelijkheid als burgemeester en als minister. Bij zijn ‘mensen die echt in nood zitten, zijn welkom in Nederland’, voelde ik m’n wenkbrauwen dan ook steil omhooggaan.

Cruciaal daarbij is natuurlijk welke interpretatie wordt gegeven aan het woordje ‘écht’. Het geheel werd op een ontwapenend-enthousiaste manier aan elkaar gepraat door Dieuwertje. Tussendoor trad ook nog Nihad Hrustanbegovic op, een klassieke accordeonist uit Bosnië. Moe van het slenteren, hangen en stilstaan en blij dat ik toch gegaan was besloot ik geen gebruik te maken van de bussen die klaarstonden om iedereen weer bij het station af te leveren, maar de drie kilometer terug te lopen. Nadat ik op Centraal gauw een meeneembroodje & thee had gekocht, haalde ik nog net één minuut voor vertrek de trein naar Rotterdam.
Marjelle

Zwaarste last vluchtelingen voor arme landen

Aicha Cheb Khaled