In plaats van te zingen ‘onder de douche’ zoals dat door menigeen vroeger in de rubriek van muziekkrant Oor werd gedaan, denk ik opeens aan vuriger taferelen als ik m’n lijf insmeer met Pure Care-doucheolie. De herinnering aan de vuurloop van een aantal jaar geleden komt naar boven. Niet alleen danste ik toen met blote voeten over gloeiende sintels, daarvoor hadden m’n partner en ik al een houten pijl gebroken. De pijlstukjes zijn aan de vooravond van m’n verhuizing naar Rotterdam in de prullenmand beland in het kader van less is more.
Welke andere dingen heb ik de afgelopen paar jaar voor het eerst gedaan, vraag ik me af onder de hete waterstraal. Midden in de nacht gaan dansen in een onbekende omgeving is er zeker een van, met angst en beven liep ik in het donker vanaf station Muiderpoort terwijl m’n toenmalige liefste vriend me moed insprak op m’n mobieltje. Van dansen springen m’n gedachten naar zingen. Vroeger heb ik weliswaar een tijdlang zangles gehad, maar de Afrikaanse zangworkshop in Leiden was nieuw voor me net als het dagje ‘Stembevrijding’ onder de bezielende leiding van Jan Kortie.
Ook met vreemde talen ben ik aan de slag gegaan, nu is taal sowieso een rode draad in m’n leven. Vorig jaar heb ik m’n Frans onder een dikke laag stof vandaan getoverd, vervolgens ben ik met Spaans begonnen. Elke keer als ik de zuidelijke keelklanken hoor, duiken beelden van Andalucía op. Ik versta het inmiddels redelijk, maar veel meer dan ‘hola’, ‘encantado’ en ‘adios’ komt er nog niet uit m’n mond helaas. Ook schrijven is al jaren niet meer uit m’n leven weg te denken, nieuw is wel dat ik bijna een jaar geleden begonnen ben met de serie ‘Beeld van een blogger’ waarbij ik bloggers ontmoet en op zoek ga naar de mens achter de avatar. In de toekomst wordt die reeks wellicht uitgebreid.
In 2009 heb ik het fotograferen ontdekt, door de verwonderde ogen van een kind naar m’n eigen stad kijken, een keer een water- of fietstaxi nemen in plaats van een tram. Met de camera in de hand ging er ook een groene wereld voor me open. Ik dartelde rond in botanische tuinen, doolde door parken en lunchte aan de Kralingse Plas. De Chinese tuin in Blijdorp werd een verlengstuk van m’n balkon eenhoog in Crooswijk, de kinderboerderijdieren een substituut voor een huisdierloos bestaan. Bij de workshop Visagie waren voor het eerst in lange tijd de rollen omgedraaid, nu werd ikzelf door het oog van de camera bekeken. Die foto is overigens zoekgeraakt.
Sinds kort ben ik aan het twitteren, slechts een veertigtal tweets hebben tot nu toe het levenslicht gezien, ondertussen begin ik dit speeltje waar je niets mee ‘hoeft’ wel enigszins te waarderen. Inmiddels volg ik onder anderen Louis Theroux, oorlogsverslaggever Arnold Karskens en Beer-man Witold Riedel.
Er zijn nog wel een paar dingen die ik voor het eerst heb gedaan de afgelopen periode, maar die wil ik of niet kwijt, waren te vervelend of zijn überhaupt het vermelden niet waard. Nu ben ik natuurlijk ook benieuwd naar jullie laatste voor het eerst-ervaringen.
Marjelle
Orca Wintersleep
Geplaatst in Dieren, Fotografie, Natuur, Rotterdam
Tags: Afrikaanse zang, Amsterdam, Arnold Karskens, beer, blijdorp, botanische tuin, camera, Chinese tuin, dans, dansen, dieren, fietstaxi, foto, fotografie, Het lied van de ziel, Jan Kortie, kinderboerderij, kralingse plas, leiden, Louis Theroux, meeuwen, muziek, muziekblad, natuur, Onder de douche, oor, Orca, persoonlijk, rotterdam, stembevrijding, The Bear, tweets, twitter, verhuizing, visagie, vuurloop, wereld, wintersleep, witold riedel, workshop, workshop visagie, zang, zingen
@chrisklomp Dat mensen vluchten voor ellende en wij hier met onze volgevreten hoofden beslissen dat ze hier ook nog eens strafbaar zijn 
