‘De wekker gaat, even snel ontbijten en dan m’n spullen bij elkaar pakken. De trein vertrekt om 09.37 uur vanuit Tilburg en komt om 18.27 uur in München aan, vervolgens met de nachttrein verder naar Ljubljana, hoofdstad van Slovenië. Om 05.59 uur, extreem vroeg, arriveert de Euronight-trein daar dan de volgende ochtend. Onlangs kwam ik op Reisgraag.nl deze bestemming tegen en m’n interesse was meteen gewekt. Aangezien ik door gezondheidsredenen niet mag vliegen en ook geen auto heb, is de trein de enige optie. Alles bij elkaar is het zo’n vijftien uur reizen van Tilburg naar Ljubljana, het vliegtuig daarentegen doet er maar een kleine vier uur over met een overstap in Wenen.
Na een vermoeiende reis kom ik in Ljubljana aan. Het weer werkt mee, ondanks dat er veel regen valt in augustus is het droog als ik het station uit loop. Een overnachting had ik van tevoren al geboekt, niets is zo vervelend als bepakt en bezakt ronddolen in een onbekende stad. Gelukkig spreken de meeste mensen hier wel Engels of Duits, twee talen waarin ik me goed verstaanbaar kan maken. Een paar Sloveense woordjes heb ik ook al geleerd: pozdrav (groeten), adijo (dag) en dobrodošli (welkom). Op weg naar m’n Ljubljana Center Apartment, dat midden in de stad ligt in een rustig voetgangersgebied, kom ik langs het Ljubljana Castle. Ook het Tivoli-park ligt op loopafstand, zo’n 900 m verderop.
Klik op de foto voor een groter formaat
Het appartement is groot en schoon en heeft zelfs een vaatwasser. Lekker rustig is het hier, ondanks het feit dat je midden in de grote stad zit. ’s Middags besluit ik eerst een hapje te gaan eten in een van de vele restaurantjes die Ljubljana rijk is. Daarna is er nog genoeg tijd om op m’n gemak de omgeving te verkennen. Inmiddels is ook de zon tevoorschijn gekomen en warmt de temperatuur op naar zo’n 25 graden. Al kan het in de zomer best heet worden en is 30 graden geen uitzondering. Onderweg kom ik restaurant Manna tegen dat er wel aanlokkelijk uitziet. Een driegangenlunch voor € 9,90 – bijvoorbeeld met een Caprese salade, op de voet gevolgd door een crèmige soep en gebraden kip gegarneerd met aardappeltjes en diverse groente – dat is echt geen geld.’
In werkelijkheid ben ik nooit in Slovenië aangekomen. Mijn financiële situatie is zodanig penibel geworden dat ik pas op vakantie kan als ik eerst een aantal grotere opdrachten krijg. Na tien lange jaren eindelijk weer op vakantie, dat lijkt me wel wat. Met de camera op stap, langs onbekende plekken dwalen, in andere culturen vertoeven, proeven van exotische gerechten, onderweg bijzondere mensen tegenkomen en luisteren naar hun verhalen. Bij gebrek aan beter heb ik de laatste jaren geleerd om m’n reislust te laven aan programma’s als Floortje Naar Het Einde Van De Wereld en prachtige natuurdocumentaires op Nat Geo Wild. Soms ga ik in m’n hoofd op reis zoals nu naar Slovenië en denk dan aan wat Loesje zei: ‘met mijn gedachten ergens anders ben ik altijd overal’.
Marjelle
Foto Pixabay