De laatste week van 2011 verliep vreemd, het ene moment was ik nog plannen aan het maken om eerste kerstdag met een vriendin naar een pizzeria te gaan, het volgende moment belandde ik met griep in de lappenmand en hoefde ik ook mijn plan b voor tweede kerstdag niet meer uit te voeren. Snotterend lag ik in bed en voor ik het wist was het alweer voorbij. Ik had zelfs onderweg nog wat kerstflarden opgevangen, Stuart Little kwam onder andere om het hoekje piepen. Hoezeer ik ook niks met kerst heb, die minimuis heeft wel een hoge aaibaarheidsfactor, het deed me even denken aan de smeltende blik van Puss-in-Boots. De dag erna, ik was inmiddels half uit bed, leek het me een goed plan om Hachi te kijken, een film met Richard Gere waarin een trouwe hond de hoofdrol speelt. Normaal ben ik niet zo’n tissue queen, maar deze keer huilde ik tranen met tuiten. ‘Ik ben natuurlijk nog niet beter, dan kun je minder hebben’, sprak ik mezelf toe.
Oud en nieuw stond bijna voor de deur, ondertussen was ik zodanig opgeknapt dat ik die avond wel iets af durfde te spreken, helaas ging ook dat op het laatste nippertje niet door vanwege griep, nu van haar kant. Vroeger had ik daarvan lopen balen, maar ik heb steeds meer geleerd om zaken los te laten, te relativeren en te accepteren, in plaats van energie te stoppen in dingen die je toch niet kunt veranderen. ‘Na een kerst zonder ballen kan er ook wel een oudejaarsavond bij zonder bollen’, dacht ik. Belangrijk is om de trend die ik de afgelopen maanden heb ingezet op een aantal gebieden vast te houden. Zoals verder werken aan de herstart van puzzelsite en freelance werkzaamheden, doorgaan met sporten, energieslurpers uit m’n leven bannen en interessante mensen daarvoor in de plaats krijgen, dat zijn een aantal punten boven aan m’n denkbeeldige lijstje, al staat gezondheid natuurlijk met stip op 1. Ik hoop dat het nieuwe jaar op alle fronten stukken beter wordt en ik wens m’n lezers een begripvol, creatief, gezond, tolerant en ♥ 2012!
Marjelle
Wintersong Ingrid Michaelson & Sara Bareilles
