Tagarchief: lisa gerrard

Na 22 ‘Bloggers in beeld’ was ik toe aan iets anders, toen werd het idee voor een nieuwe serie geboren die ‘Beeld van een blogger’ als titel meekreeg. Virtuele associaties hebben plaatsgemaakt voor een kijkje in het echte leven. Op zoek naar de mens achter de avatar ontmoet ik een blogger (M/V) in zijn stad. Het is daarbij niet de bedoeling om een diepte-interview te maken, wel om op speelse wijze foto’s van de stad, mijn impressie en de inbreng van de blogger zelf te combineren. Zijn wensen staan daarbij centraal, in het ene geval betekent dit dat hij je misschien wel paginagroot aanstaart of z’n diepste (bed)geheimen onthult, in het andere geval wordt er slechts een tipje van de blogsluier opgelicht…


(1)
In de trein luister ik naar Ashes are burning van Renaissance, het doet me denken aan lang vervlogen tijden. Straks ga ik m’n allereerste blogserieman ontmoeten, we hebben afgesproken in ’t Wapen van Kennemerland, een restaurant aan de rand van Haarlem omzoomd door weilanden met uitzicht op loombruine koeien. Heerlijk landelijk. Op m’n OV-fiets kom ik iets te laat aan hijgen, ik was weer eens de weg kwijt. Op het terras speur ik naar een glimp van Guzzler en zie hem vervolgens aan een tafeltje binnen zitten met een glas rode wijn voor zich. ‘Lekker’, denk ik. De begroeting is hartelijk, wat me daarbij meteen opvalt is z’n vriendelijke, open blik.

het gesprek verloopt moeiteloos, allerlei onderwerpen vliegen voorbij, van portugese voorouders tot sterrenbeeld weegschaal. onder de vrolijke loekie de leeuw-avatar zit een slanke man van rond de vijftig, heldere grijsblauwe ogen achter een bril, die in het niet-virtuele leven boeken verkoopt en zich weleens ergert aan kantoorbazen die geen benul hebben van wat er op de werkvloer gebeurt getuige uitspraken als ‘we moeten het poortalarm pro-actief afhandelen’. in zijn vrije tijd leeft hij zich uit door middel van theaterimprovisatie en houdt van een avondje darten met vrienden. met dat laatste heb ik geen ervaring, maar zijn interesse voor psychologie, liefde voor documentaires en fascinatie voor apen deel ik.

nadat ik ook aan de wijn ben gegaan, komt het accent te liggen op uitgaan in haarlems mooie binnenstad. tot m’n verrassing kent hij in den uiver, de kroeg waar ik vorig jaar een keer met een medeblogger was, die herenkamer heeft toen indruk gemaakt, daarnaast gaat hij weleens naar bruine cafés als studio en de lift. wanneer muziek ter sprake komt, blijkt dat jazzy en klassiek niet echt aan hem besteed zijn, maar dat hij onder andere wel kan genieten van chris rea, annie lennox of een goede danceplaat. als ik vervolgens naar z’n favoriete film en tv-programma vraag, noemt hij what lies beneath en snog, marry, avoid. dat laatste make-under-programma past helemaal bij de guzzler die ik virtueel heb leren kennen en nu ook een beetje in het echt.

Uren later, nadat we nog een omweg hebben gemaakt om even snel een paar Haarlemse koeien op de foto te zetten, nemen we op het station afscheid met een zoen.

Marjelle