Klik op de foto voor een groter formaat
Zondag had ik me voorgesteld
in de hangmat door te brengen
tussen de stevige stammen van de bomen
dicht boven de aarde
en van de hemel ver genoeg verwijderd
om me een mens op zijn plaats te voelen.
Maar het regende.
Remco Campert
Foto gemaakt in Buitenom
Geplaatst in Fotografie, Gedichten, Tilburg
Tags: Buitenom, foto, fotografie, gedicht, hangmat, Moerenburg, Remco Campert, T-Tuin, tilburg, zondag
Klik op de foto voor een groter formaat
Foto gemaakt op de grens van Tilburg en De Moer
Geplaatst in Dieren, Fotografie, Natuur, Tilburg
Tags: De Moer, dieren, foto, fotografie, koeien, koetjes en kalfjes, lente, natuur, tilburg
Een van de eerste dingen die me opviel toen ik verhuisd was naar Tilburg was de dichte aanblik van veel huizen. In Rotterdam zie je alleen na sluitingstijd rolluiken voor winkelramen, maar hier worden op veel meer plaatsen de luiken neergelaten, sommige huizen ogen halfopen, andere zitten potdicht. Het geeft een enigszins onwerkelijk gevoel. Wat speelt zich allemaal af achter die hermetisch gesloten buitenkant, of is het juist doodstil binnen omdat de bewoners even boodschappen doen zijn bij Emté of vakantie aan het vieren zijn in verre oorden. Op een bepaalde manier heeft het voor mij ook iets vertrouwds, aangezien ik lang in België heb gewoond kende ik het fenomeen.
Klik op de foto voor meer
Heeft dit met bepaalde tradities te maken of meer met praktische redenen, vraag ik me af als ik door de stad slenter. Mocht het vooral bedoeld zijn om inbrekers tegen te houden – wat ik me bij rijtjeshuizen niet goed kan voorstellen, want inbrekers forceren zich toch meestal een weg via de voordeur naar binnen – dan zou je juist in grote steden als Rotterdam ook een luikeninvasie verwachten, maar dat is niet het geval. Ik ben benieuwd wat er schuilgaat achter die Brabantse gewoonte om je huis af te sluiten voor de buitenwereld. Van mij mogen de luiken omhoog met hier een daar een uitnodigend kijkje in de wereld van een ander. Zoals die ene vensterbank met kleurige bloemenvaas waarop in slordige letters staat ‘ik hou van bloemen en bloemen houden van mij’. Elke keer als ik langsloop kan ik een glimlach niet onderdrukken.
Marjelle
Foto gemaakt in Natuurmuseum Brabant (klik erop voor een groter formaat)
Geplaatst in Fotografie, Tilburg
Tags: De natuur ben je zelf, foto, Loesje, milieu, Natuurmuseum Brabant, schoonheid, tilburg, water
Het inburgeren verloopt anders dan ik had gedacht. Toen ik drie maanden geleden vanuit Rotterdam naar Tilburg verhuisde had ik grootse plannen. Helaas gooiden gezondheidsproblemen roet in het eten waardoor er van al die ideeën nog weinig in de praktijk kon worden gebracht. Ik wilde leuke, nieuwe mensen & dito plekken ontdekken, een beetje cultuur opsnuiven, hier en daar een festival bezoeken, ik had zelfs al een weekendkaart voor het International Gipsy Festival, maar moet die nu helaas verkopen vanwege tinnitus. Ook had ik zin om op de fiets (die ik dan nog wel tweedehands moest aanschaffen) tochten te maken naar De Loonse en Drunense Duinen, lange wandelingen door Moerenburg, het Leijpark en de Oisterwijkse bossen om vervolgens uit te puffen bij Boshuis Venkraai. Kortom genieten van al het moois wat Brabant te bieden heeft en de leukste plekjes op de foto zetten.
‘Blijf van m’n staart af!’
Een aantal dingen heb ik nog steeds niet kunnen doen omdat m’n lijf tegensputtert, wel ben ik verschillende keren naar Oude Warande geweest, een mooi sterrenbos waar alles wat hond is losloopt, rent en blaft en me soms met begerige blikken aankijkt. Een waar paradijs voor honden maar niet echt voor mij. Verder heb ik een paar musea van binnen en buiten gezien, zoals De Pont en het TextielMuseum, en lekker geluncht bij de Spaarbank en Bij Maud Eten & Drinken. Ook ben ik recent nog bij Safaripark Beekse Bergen beland, dat vond ik een verademing na De Oliemeulen waar een troosteloze sfeer hing. Dieren moeten niet in kleine hokjes worden opgesloten, ze moeten de ruimte hebben zoals in het safaripark het geval is. Leuk om daar rond te lopen op een doordeweekse zonnige lentedag en onder andere speelse mantelbavianen – van jonkie tot opa – te fotograferen.
Marjelle
Chillen in het klooster Marjelleblogt 02-05-2012
Foto gemaakt in de Beekse Bergen (klik op de foto voor een groter formaat)
Geplaatst in Fotografie, Natuur, Rotterdam, Tilburg
Tags: Beekse Bergen, dieren, festival, foto, fotografie, houdoe, hyperacusis, natuur, Oude Warande, tilburg, tinnitus
Sterrenbos – Oude Warande
Geplaatst in Fotografie, Tilburg
Tags: foto, Oude Warande, seni çok seviyorum, sterrenbos, tilburg, Turks, verliefd
Inmiddels woon ik sinds februari in Tilburg maar nog steeds kan ik de balans niet opmaken. Het grootste deel van de tijd lag ik in de lappenmand of was bezig me eruit te worstelen. De griep, de meest hardnekkige die ik ooit heb gehad, heeft z’n sporen achtergelaten. Zelfs nu, twee maanden later, ben ik nog steeds verkouden, heb af en toe keelpijn en ben abnormaal moe. Maar dat alles is peanuts vergeleken met het oorsuizen en de hyperacusis waar ik sindsdien last van heb gekregen. Niet alleen suizen m’n oren voortdurend, ook de gewone geluiden klinken veel harder. Een deur die normaal dichtgaat klinkt als een slaande deur, een huis-, tuin- en keukenauto die langsrijdt lijkt het aantal decibellen van een racewagen te produceren. Vooral lage tonen krijgen een extra dreun-, zoem- of bromdimensie. In het begin, toen ik nog niet wist wat er aan de hand was, viel het me op dat mijn wasmachine na de verhuizing opeens extreem veel lawaai maakte. Was er toch iets misgegaan onderweg?
Het apparaat maakte zo’n kabaal dat ik ‘m eigenhandig in bedwang moest houden. Inmiddels is duidelijk dat het lawaai – alsof er een helikopter opstijgt – niet uit de machine zelf komt. Na bezoeken aan de huisarts, uitgebreid bloedonderzoek waar onder andere een groot vitamine d-tekort uit kwam en heel veel lezen erover weet ik dat het een aandoening is die vaak voorkomt. Het kan veel verschillende oorzaken hebben en is afhankelijk daarvan erg lastig of niet te behandelen volgens de medische wereld, die er zoals ik uit eigen ervaring weet wel vaker finaal naast zit. Recent heb ik contact gehad met de fytoloog die ik al heel lang ken en waar ik veel vertrouwen in heb. Hij zei een aantal zinnige dingen, gaf een paar adviezen en vertelde dat het een nasleep was van de hardnekkige griep en dat het goed zou komen. Daar hou ik me nu maar aan vast en dat geeft me weer een beetje moed. Ik ben vanmiddag zelfs nog naar een schrijversborrel geweest, al was dat een flitsbezoek, veel te rumoerig. ‘Ik heb het in ieder geval geprobeerd’, dacht ik toen ik terugliep over de Heuvelrug.
Marjelle
Belgen verlossen Utrechtse dj na jaren van slopend oorsuizen AD/Utrechts Nieuwsblad 14-03-2014
Foto Witold Riedel
Geplaatst in Tilburg
Tags: gezondheid, griep, hyperacusis, oorsuizen, tilburg, tinnitus, verhuizing, vitamine d
Gisteren stond ik op het punt om een Tilburgs museumrondje te gaan doen toen de eigenaar langskwam om het dakterras op te knappen. Ooit had een vorige huurder in een vlaag van verstandsverbijstering diverse tegellagen met grote spijkers op elkaar geslagen. Het terras was daardoor zo instabiel geworden dat je héél voorzichtig moest lopen. Sowieso zijn bier en wijn taboe, omdat er nog geen hek omheen staat. De man ging aan de slag en ik besloot nog even van de zon te genieten voordat ik naar het TextielMuseum ging. Het was windstil op het dakterras en de overhangende bijna-groene wijnranken deden me aan Frankrijk denken. Na een broodnodige portie vitamine d nam ik afscheid van de eigenaar en liep naar de Goirkestraat. Nu vormen musea en ik een merkwaardige combinatie, ik ga er vooral naartoe om foto’s te maken, die snelle mix van kijken en fotograferen spreekt me aan. Het minutenlang naar objecten staren is niet aan mij besteed. Van plukje wol tot tapijt, alle varianten kwamen voorbij.
Museum De Pont stond vandaag op het programma, het ligt in het Wilhelminapark op een steenworp afstand van mijn huis. Het was er druk tijdens de laatste uren van het Museumweekend. In de meeste musea kun je dan gratis naar binnen en dat maakt de drempel een stuk lager. De Pont deed me in de verte aan Boijmans denken waardoor ik me er meteen meer thuisvoelde. In het café werd de rooibosthee geserveerd met een romigzachte toffee en toen ik even later ook de tuin ontdekte was ik bijna verkocht. Heerlijk om hier in de zomer af en toe met of zonder boek op een bankje te zitten. Inmiddels overweeg ik serieus om voor het eerst in m’n leven een Museumjaarkaart aan te schaffen, voor nog geen vijftig euro kun je het hele jaar door bij allerlei uiteenlopende musea binnenwippen. Ik ben ook benieuwd wat Den Bosch en Breda zoal te bieden hebben, beide slechts circa vijftien treinminuten hiervandaan.
Marjelle
Foto gemaakt in het TextielMuseum
Geplaatst in Fotografie, Kunst, Tilburg
Tags: De Pont, foto, fotografie, kunst, lente, museum, museumjaarkaart, Museumweekend, Textielmuseum, tilburg
Nadat ik jarenlang in Rotterdam heb gewoond, stad van mijn hart, werd ik door aanhoudende burenoverlast weer gedwongen te verhuizen. Aangezien er bij elke woningbezichtiging in Rotterdam minstens tien wachtenden voor me stonden te trappelen en het als freelancer sowieso erg moeilijk is om aan een ander huis te komen, trok ik na verloop van tijd een steeds grotere cirkel om de stad heen. Den Haag, Dordrecht… steeds verder dwaalde ik af. Zelfs Tilburg, waar ik in een grijs verleden ooit een paar jaar op school heb gezeten en in een dorp vlakbij woonde, kwam opeens in die cirkel terecht. Via een advertentie op Marktplaats was ik in contact gekomen met de eigenaar van een oud uitgewoond bovenhuisje en vanaf dat moment ging alles in een stroomversnelling. Sinds februari word ik nu wakker in het Brabantse land.
Grotto, De Oude Warande, Tilburg (foto Callum Morton)
Helaas kreeg ik vlak na de verhuizing griep, ging vervolgens door m’n rug en kreeg daar bovenop nog een virusinfectie, daardoor zijn veel dingen de afgelopen periode aan me voorbijgegaan. Om sommige ben ik niet rouwig, zoals carnaval waar ik grotendeels doorheen geslapen ben, van andere dingen zoals stad en natuur ontdekken, hoognodig nieuwe klanten werven en leuke mensen leren kennen, vind ik het erg jammer dat er nog zo weinig van terechtgekomen is. Al mis ik Rotterdam nu al, ik probeer Tilburg wel een reële kans te geven. Vanaf dag 1 kom ik grote en kleine verschillen tegen, de ene keer slaat de balans door naar Rotterdam en de andere keer naar Tilburg. Wat me het eerste opviel was dat de vriendelijkheid die ik ook in Rotterdam ben tegengekomen hier meer een gemoedelijk accent heeft, het leven wordt minder gehaast geleefd en dat is fijn. Een ander verschil is dat er geen Brabantse variant van de Rotterdampas bestaat.
Prachtige uitvinding, voor maximaal 60 euro kan iedere Rotterdammer het hele jaar gratis aan allerlei activiteiten meedoen en op veel andere dingen krijg je korting. Vroeger was ik bijvoorbeeld met geen stok een museum in te slaan, maar door die pas ben ik musea zelfs een beetje leuk gaan vinden. Gewapend met camera banjerde ik dan ook regelmatig door Boijmans of de Kunsthal en zette ik een rondje kunst op de foto. Aangezien de toegang gratis is, wipte ik soms maar voor een halfuurtje naar binnen. Een derde verschil heeft te maken met vuilnis ophalen. Op de eerste donderdag na de verhuizing dreunde ik mijn bed uit. Later bleek dat de minicontainers stuk voor stuk werden leeggeschud terwijl de muziek er boven uit blèrde. Dus niet je vuilniszak met restafval in één grote ondergrondse container zoals in Rotterdam, hier heeft iedere woning twee grote kliko’s. Ben je net zo blij met je minilapje groen, wordt dat meteen al in beslag genomen door deze plastic joekels. Gelukkig heb ik daar op m’n dakterras-in-wording geen last van.
Marjelle
Rotterdamse vuilniswagens dragen al 25 jaar poëzie voor nrc.nl 02-12-2013
Geplaatst in Fotografie, Kunst, Rotterdam, Tilburg
Tags: Boijmans van Beuningen, Callum Morton, De Oude Warande, fotografie, gezondheid, Grotto, kunsthal, rotterdam, rotterdampas, tilburg
Nadat ik met turbopower zestig verhuisdozen in anderhalve dag heb uitgepakt en van plan ben om op m’n gemak m’n nieuwe stad Tilburg te verkennen slaat de griep toe. Een paar afspraken met onbekenden – ik dacht laat ik meteen met inburgeren beginnen – moeten afgezegd worden en voordat ik het weet lig ik in de lappenmand naar een donkerpaarse muur te staren. Ondertussen is er ook gedoe rond de oplevering van m’n oude flat. Na alles wat daarmee de afgelopen zes maanden is misgegaan heb ik de verhuurder voorgesteld om tapijt en varia te laten liggen, never mind the rules, zodat we er allebei een dikke streep onder kunnen zetten. Ook geen terechte claims meer van mijn kant. Een twee man sterke delegatie kwam dinsdag in alle vroegte langs om de sleutels op te halen.
Wat erg tegenvalt in het nieuwe huis is dat het slechts verwarmd wordt door twee simpele elektrische kacheltjes. Ik loop nu standaard in een dikke trui en vest en verlang naar de echte warmte van een gaskachel of cv. Zeker nu ik ziek ben mis ik dat nog meer. Dit is vooral een lente- en zomerhuis. Ook de douche is een verhaal apart, negen van de tien keer sta ik na een paar minuten al onder een koud straaltje. M’n grieperige lijf vindt het vreselijk en sputtert steeds meer tegen. Zo’n douche die op een keukengeiser werkt heb ik ooit lang geleden gehad, maar dat het straaltje zo miezerig is en zo snel afkoelt is nieuw. Ik hoop dat er iets aan gedaan kan worden, want normaal kunnen douchen vind ik wel een basisvoorwaarde. De griep weet van geen wijken, inmiddels heb ik er een blafhoest bij en werd ik vanochtend wakker met hevige rugpijn. Ik strompel nu een beetje door het huis en had me de eerste weken in Brabant iets anders voorgesteld.
Marjelle
Foto Witold Riedel
Geplaatst in Persoonlijk
Tags: douche, gezondheid, griep, keukengeiser, tilburg, verhuizen, verwarming, witold riedel
