Hoe ontwikkelingsgeld verkeerd terechtkomt Tros Radar 23-01-2012
Overheid subsidieert megastallen deels met geld ontwikkelingshulp Wakker Dier 23-01-2012
Ontheffing: nog 44 nieuwe megastallen in Brabant Megastallen-néé 23-12-2011
Kabinet wil geen grens aan omvang megastallen NRC 23-11-2011
Megastal of modderbad? Milieudefensie
Men kan het niveau van beschaving van een land meten aan de manier waarop dat land met zijn dieren omgaat Mahatma Gandhi
Geplaatst in Dieren, Fotografie, Natuur
Tags: dieren, dierenleed, dierenwelzijn, fotografie, Mahatma Gandhi, megastallen, Milieudefensie, ontwikkelingshulp, Rotterdamse oogst, varkensflats, Wakker Dier
Steeds vaker droom ik van een ander huis, een plek waar het rustig is, waar je je terug kunt trekken zonder bonkende bovenburen en heel af en toe breidt die droom zich uit naar een andere stad, Haarlem bijvoorbeeld of een adresje vlak bij zee. Waar ik beslist niet zou willen wonen is Norilsk, een stad in Siberië waar ijzige temperaturen van soms wel -50 graden voorkomen of op het onherbergzame Antarctica, al is de lucht er erg puur, niet te vergelijken met de fijnstofwolk die boven Rotterdam hangt en m’n longen irriteert. Geboeid kijk ik naar de betoverende beelden uit de documentaire Frozen Planet, naar de mensen die op de toendra leven zoals de Dolganen, naar de witbestoven koppen van rendieren die met hun hoeven onder de sneeuw schrapen naarstig op zoek naar plantjes, naar de zeehonden en robben zonder wie de families niet zouden kunnen overleven. Opeens zie ik een aantal pezige mannen in een boot door het magische landschap varen, ze krijgen een walrus in het vizier.
Zo’n dier van bijna twee ton levert alleen al genoeg vlees om een gezin wekenlang van voedsel te voorzien. Over de houdbaarheid ervan hoeven ze zich geen zorgen te maken, het is buiten één grote diepvrieskist. De huid wordt onder andere gebruikt om jassen van te maken, bij de kinderexemplaren worden de mouwsgaten dichtgestikt anders vriezen hun handjes eraf. Een andere manier om aan voedsel te komen is het roven van de eitjes van zeekoeten, een hachelijke onderneming, met alleen een oud nylon touw om z’n middel gaat de lichtste man over de klif naar beneden, zijn lot ligt letterlijk in de handen van zijn maten. Eén foutje kan fataal zijn. Na een aantal verrassend zomerse opnamen komt ook de Arctische winter in Groenland aan de beurt, prachtig die samenwerking tussen patrouilleteam en husky’s, maar het zijn toch vooral de spectaculaire beelden van het noorderlicht, de grootste lichtshow op aarde, die blijven hangen.
Marjelle
Titel: quote Tony van Autenboer in ‘Zuidpoolexpedities’
My world Husky Rescue
Geplaatst in Dieren, Documentaires, Fotografie, Natuur
Tags: aardappel, antarctica, dieren, documentaire, Dolganen, fotografie, Frozen Planet, Groenland, Husky Rescue, ijzige temperaturen, natuur, noorderlicht, Norilsk, Rotterdamse oogst, Siberië, walrussen, zuidpoolexpeditie
Oll ’55 Tom Waits
Geplaatst in Dieren, Fotografie
Tags: dieren, foto, fotografie, klik op de foto voor andere smokey eyes, make-up, muziek, rotterdam, smokey eyes, tom waits
Geplaatst in Fotografie, Rotterdam
Tags: Beck, blijdorp, calvin and hobbes, comic, dieren, dierentuin, Diergaarde Blijdorp, foto, fotografie, muziek, raccoon, rotterdam, wasbeer, wasberen, zoo
Gisteren de slotvijver, idyllische plek in hartje Kralingen, vandaag staat de watertoren op het fietsmenu. Ik rij door een mij nog vrij onbekend deel van Rotterdam, voorbij Trompenburg Tuinen & Arboretum, het chique restaurant In Den Rustwat en op een steenworp afstand van waar m’n ex-liefste vriend woont. Op goed geluk fiets ik verder tot ik geen idee meer heb waar ik ben, een behulpzame jongen vertelt me welke kant ik op moet. Al snel zie ik in de verte de contouren van de watertoren verschijnen. Mooi, oud bouwwerk, een rijksmonument, alleen ben ik op dit moment meer geïnteresseerd in wat café Tom Tom op de begane grond te bieden heeft. Dat verhaal is gauw verteld, want de kroeg blijkt gesloten. Op het pand ertegenover zie ik 010 publishers staan, heel even overweeg ik te polsen of ze misschien een freelance corrector nodig hebben, maar vrijwel meteen laat ik dat idee varen, geen goed plan om zomaar binnen te vallen.
Op de terugweg kom ik langs de logeerboot, alleen de naam al is leuk, maar ook het dek vol bloemen ziet er uitnodigend uit. Als ik niet in Rotterdam woonde, zou ik graag een nachtje op het water willen slapen in goed gezelschap. Maar m’n eerstvolgende overnachting zal niet op een boot zijn, wel in een B&B in het verre Twente. Binnenkort ga ik m’n vriendin uit Curaçao opzoeken die een paar weken op een camping in Diepenheim verblijft. Aangezien de treinreis via Apeldoorn gaat, combineer ik het misschien wel met een bezoek aan de Apenheul. Het lijkt me nog steeds leuk om losspringende aapjes te ontmoeten en te fotograferen… Opeens betrekt de lucht, ik besluit naar huis te sprinten voordat de zomerse regenbui losbarst.
Marjelle
Hometown glory Adele
Geplaatst in Persoonlijk
Tags: 010 publishers, aapjes, Adele, apeldoorn, apen, Apenheul, B&B, café Tom Tom, corrector, Diepenheim, dieren, foto, fotografie, freelance, In Den Rustwat, kralingen, logeerboot, muziek, persoonlijk, rotterdam, slotvijver, Trompenburg Tuinen & Arboretum, Twente, vriendschap, watertoren
A good man is hard to find Sufjan Stevens
Geplaatst in Dieren, Fotografie, Rotterdam
Tags: blijdorp, dieren, dierentuin, Diergaarde Blijdorp, foto, fotograferen, fotografie, geen idee wat voor een soort papegaai het is, muziek, papegaai, papegaaien, rotterdam, Sufjan Stevens, vogels, vrije vlucht, zomer, zoo
Flarden van het gesprek van gisteren komen terug. M. is een bijzondere vrouw en een van de zeer weinigen die me echt ziet en begrijpt. Jammer dat we elkaar niet op een ander moment, op een andere manier zijn tegengekomen, maar misschien moest het zo zijn. Dat is een van de dingen die ik de afgelopen jaren steeds meer geleerd heb: loslaten en accepteren. ‘To go, or not to go: that is the question’ twitterde ik daarstraks. Aan de ene kant trekt het beeld van de zee met mij pootjebadend in de golven me aan, aan de andere kant spreekt het idee van een strand bezaaid met blote lijven me een stuk minder aan.
Acht minuten over twee, m’n keuze is gemaakt, die ene trein haal ik toch niet. Ik heb meer behoefte aan groen en dieren om me heen nu, letterlijk ‘een wereld van mooie plaatjes’, maar dan heel anders dan in het gelijknamige boek van Simone de Beauvoir. Op weg naar Blijdorp ga ik eerst even bij Floor langs voor een warm broodje, de Zoo-catering is niet echt aan mij besteed, hopelijk krijgen de dieren malsere brokjes. Het is lekker in de stadstuin waar ik onder een parasol zit met een schrijfblok binnen handbereik.
Even later fiets ik naar m’n eindbestemming, slenter door Chinese tuinen en fotografeer pasgeboren zwijntjes, best schattig als ze nog zo klein zijn. Bij de lama’s ontdek ik ook een nieuwe telg, het staat nog heel rank op z’n pootjes en z’n vachtje lijkt wel van fluweel zo zacht. Helaas mislukt onze fotoshoot, het woord ‘stilstaan’ komt nog niet voor in babylamataal. Heerlijk als er zo weinig mensen zijn en ik het dierenrijk alleen heb. Af en toe komen vervelende gedachten op, die ik vervolgens resoluut van me afschud en mezelf herinner aan het mooie compliment wat M. me gaf. Ik ben hier, nu, zon, groen, …, morgen zien we weer verder.
Marjelle
Electric Go Back to the Zoo (Amsterdam Acoustics)
Geplaatst in Dieren, Fotografie, Rotterdam
Tags: 'Een wereld van mooie plaatjes', Amsterdam Acoustics, blijdorp, Chinese tuin, dieren, dierentuin, everzwijn, floor, foto, fotograferen, fotografie, Go Back to the Zoo, groen, lama, lama's, Les belles images, mensen, muziek, persoonlijk, rotterdam, Simone de Beauvoir, strand, twitter, verbondenheid, zomer, zoo, zwijntjes
Met zon vertrek ik uit Rotterdam, naarmate de trein steeds dichter bij Ermelo komt pakken donkere wolken zich samen. Weeronline zat er deze keer helemaal naast. Ik heb niet alleen geen paraplu bij me, ook m’n kleren zijn nog in lentestemming. Mistroostig kijk ik naar m’n blote voeten in sandalen en ril in m’n dunne shirt. Bij aankomst op het station barst de bui echt los, ik vlieg op de eerste de beste auto af en zie gelukkig daarachter het enthousiaste gezicht van Arda opduiken. ‘Wat een weer!’ roepen we bijna in koor. ‘De schaapjes zijn inmiddels bijna verdronken’, voeg ik er grinnikend aan toe.
Het plan was om naar de Schaapskooi te gaan, bij mijn vorige bezoek in het kader van ‘Beeld van een blogger’ was dat er niet meer van gekomen. We hadden toen afgesproken in de lente een nieuwe poging te wagen, allebei dol op pluizig en fotograferen. Ook deze keer verloopt de communicatie moeiteloos, we herkennen een aantal dingen in elkaar en dat is fijn. Na een lunch in haar idyllisch gelegen huis piepen de eerste stralen voorzichtig door de wolken heen, we besluiten toch naar de hei te gaan. Wel met de auto in plaats van met de fiets, dat komt wellicht een andere zomerse keer. Helaas zijn we te laat voor kuddeplaatjes en worden weggeblaft door de schaapshonden die hun taak er voor vandaag op hebben zitten.
Na een kort intermezzo bij Boshuis Drie, waar we beide bepaald niet gecharmeerd zijn van de gastvrouw die de regels wel heel star toepast en het ene deel van het terras met volop zon voor gesloten verklaart, komen we terecht bij de Dorpskamer, een leuk, druk etablissement. Bij een paar glazen wijn en iets teveel wesp praten we verder over ons leven, over hoogte- en dieptepunten. Als even later de zalmmoot en slibtongetjes arriveren gegarneerd met sla, friet en heerlijke gebakken aardappeltjes die naar Griekenland smaken, proosten we op elkaar. Het is een gezellige middag op een doordeweekse dag. Alleen jammer dat het zo’n tweeëneenhalf uur reistijd is van mijn deur tot haar deur.
Marjelle
All the King’s Men Wild Beasts (live-uitvoering)
Geplaatst in Dieren, Fotografie
Tags: Beeld van een blogger, blogger, Boshuis Drie, De Buurtjes, de Dorpskamer, dieren, ermelo, foto, fotografie, Griekenland, heideschaap, kudde, lente, Marjelle ontmoet, muziek, natuur, persoonlijk, regen, schaap, schaapshond, Schaapskooi, schapen, slibtong, trein, uiteten, Veluws heideschaap, weer, weeronline, Wild Beasts, zalm, zon
Toen ik laatst ’s nachts in een droom draken versloeg – in dromen kan dat – moest ik de volgende ochtend meteen aan die ene kaart denken waarop niet draken, maar juist verwende prinsesjes verslagen worden. Terwijl ik even later op de site rondstruinde kreeg ik zin om Loesje in de bloglights te zetten voor fans en passanten. Ik heb altijd een zwak gehad voor het meisje dat door middel van het verspreiden van posters de wereld beter en mooier wil maken. Ze doet het ook niet helemaal alleen, iedereen die mee wil schrijven of deel wil nemen aan een van de workshops die ze organiseert is van harte welkom. Zo’n workshop zou ik graag een keer willen volgen met een paar enthousiaste mensen, wie weet komt dat er ooit nog van. Als je ook benieuwd bent naar haar activiteiten in het buitenland, dan kun je grenzenloos genieten op Loesje International.
Marjelle
Sim Sala Bim Fleet Foxes
Een greep uit het posteraanbod
[slideshow]
Geplaatst in Mensenrechten, Politiek
Tags: associaties, compassie, dieren, dierenrechten, e-cards, Fleet Foxes, foto, fotografie, humor, kaarten, kritisch, lente, lentekriebels, liefde, links, Loesje, Loesje international, maatschappij, meeschrijven, mensen, mensenrechten, muziek, persoonlijk, plakken, politici, politiek, posters, rechts, Sim Sala Bim, vriendjespolitiek, workshops
Donkere wolken pakten zich samen toen ik naar Blijdorp fietste waar ik om half zes bij de flamingo’s had afgesproken met een vriendin. Aangetrokken door de namen van Fréderique Spigt, Jules Deelder en Noodweer hadden we besloten naar het ZOOmers Vrijwilligersfestival te gaan ondanks de verwachte toeloop van ruim 5000 bezoekers. Megafestaties zijn niet echt aan mij besteed, Blijdorp komt dan ook het meest tot z’n recht als er zo min mogelijk mensen rondlopen en ik op m’n gemak door de Chinese tuin kan slenteren, onderweg af en toe een onager, lama of ijsberenkind begroetend.
Deze keer ging het niet om de dieren, maar werden de mensen in het zonnetje gezet, iedereen die zich belangeloos had ingezet, van taalcoach tot medewerker van de Dierenambulance en alles daartussenin. Nadat we de plattegrond hadden bestudeerd togen we naar de Lepelaar om iets te eten voordat om kwart over zeven Ahmed Aboutaleb de avond officieel zou openen. M’n frieten waaiden even later bijna uit hun kartonnen bekertje, maar de sfeer was goed ondanks het winderige weer en die anderhalve druppel regen die er gevallen was. Net op tijd kwamen we bij de Terraszaal aan waar Aboutaleb met ambtsketting ons al tegemoet glinsterde en even later zijn speech hield.
Nergens was meer een zitplaats te bekennen en opeens bevonden we ons pal achter de burgemeester die inmiddels was uitgepraat en werden verwelkomd door een explosie aan geluid, de Burundische band Ropabu sliertte de zaal binnen. Prachtige mannen met djembés van bijna vijftig kg op hun hoofd die sierlijk en ritmisch voortbewogen en vervolgens drumden alsof hun leven ervan afhing. Daarna kwam Fréderique Spigt aan de beurt, van de eerste tot de laatste minuut een geweldig optreden. Noodweer was de afsluiter, met veel enthousiasme werden nummers als Rotterdam bijvoorbeeld gespeeld. Mooi einde van een leuke avond. Moe, warm en een beetje dizzy na een paar glazen wijn reed ik terug naar Crooswijk.
Marjelle
Spreek Fréderique Spigt
Geplaatst in Dieren, Rotterdam
Tags: aboutaleb, blijdorp, burgemeester, Chinese tuin, crooswijk, dieren, dierenambulance, dierentuin, Diergaarde Blijdorp, festival, foto, fotografie, Fréderique Spigt, inZ, Jules Deelder, Lepelaar, mensen, muziek, Noodweer, persoonlijk, Ropabu, rotterdam, Rotterdam Zoo, taalcoach, Terraszaal, trommelaars, vrijwilligers, vrijwilligerswerk, ZOOmers vrijwilligersfestival
